zenrcade
Active member
Bir bahçe tasarlayan herkesin karşı karşıya olduğu görev: “Geleceği tahmin ediyoruz – orada olmayanı görüyoruz.”
Beş yıl önce Pennsylvania, Villanova’daki tarihi bir mülkte açılan halka açık bir bahçe olan Stoneleigh’in yöneticisi (ve kıdemli falcı) Ethan Kauffman böyle diyor.
Mesele şu ki, bahçıvanların da görmesi gereken şey Dır-dir Orada. Bay Kauffman yaklaşık yedi yıl önce mülkü ilk gördüğünde yedi dönümlük Pachysandra’dan oluşan 42 dönümlük Stoneleigh örneğinde.
Herhangi bir bağlamda, bir zamanlar popüler olan ve süs bahçeciliğinin her yerde bulunan istilacı otsu bitkilerinden biri olduğunu kanıtlayan bir zemin örtüsü denizi bunaltıcı olacaktır. Ancak Güney Carolina’daki Moore Farms Botanik Bahçesi’nin eski müdürü Bay Kauffman, işleri daha da zorlaştıran bir görevi yerine getirmekle görevlendirildi.
Şu anda doğu Pennsylvania ve güney New Jersey’de – 42 koruma alanında ve Stoneleigh’de – 23.000 dönümden fazla araziyi işleyen, kar amacı gütmeyen bir grup olan Stoneleigh’nin ana kuruluşu Natural Lands’in “koruma ahlakı” dediği şey ona rehberlik ediyor. 1950’lerden bu yana tarihi boyunca 135.000 dönümün üzerinde koruma alanları yarattı ve yarattı.
İşleri daha da karmaşık hale getirmek için, tasavvur ettiği her bahçe özelliği, 17.000 metrekarelik Tudor Revival taş evi ve devasa, asırlık taş çardağıyla Philadelphia Main Line arazisinin arka planını bir şekilde tamamlamalıdır.
Yerli bitkilerden oluşan ekolojik olarak yönlendirilmiş bir manzara böyle bir yere entegre edilebilir mi? Natural Lands ve Stoneleigh bahçecilik ekibinin yanıtı kesinlikle evet.
Önce önemli şeyler
Bay Kauffman geldiğinde, çim biçme gibi temel şeyler dışında dört yıldan fazla bir süredir mülkün çevre düzenlemesi yapılmamıştı. Nereden başlamalıyım?
Sadece beş tam zamanlı üye ve bir mevsimlik bahçıvandan oluşan ekibi, pachysandra istilasına uğramış dönümlerin bir kısmına gitti. (Mevcut durum: ikisi kayıp, beşi kaldı.) Ancak, “ağaçlar için odun” tuzağına düşmenin ve daha azı daha acil olduğunda bariz olandan uzaklaşmanın kolay olacağını biliyorlardı. Bu nedenle, daha yüksek değerli görevlere önem verirler. Öncelikler listeniz, her boyutta ve amaçta bir bahçeyi başlatmak veya yeniden tasarlamak için iyi bir rehber olacaktır.
İlk olarak, genel niyetlerini belirlemek için erken aşamalarda odaklanılacak birkaç kilit alan belirlediler – daha uzun vadeli hedeflerin önizlemesini içeren erken bir açıklama.
Kendini savunma için de hayati önem taşır: Herhangi bir çıplak zemin yabani otların büyümesini davet eder ve boş bırakılırsa saatlerce bakım gerektirir. Böylece mümkün olan en kısa sürede açık alanlar diktiler.
Üçüncüsü, eğer ağaçlar ve çalılar nihai planın bir parçasıysa, bunların toprağa dikilmesi gerektiğini biliyorlardı. Bu, Bay Kauffman’ın yenilenen manzara için seçtiği, çoğu fidanlık ticaretinde yeni veya alışılmadık olan ve yalnızca küçük boyutlarda mevcut olan yerliler için özellikle acildi. Ödemeyi beklemek çok uzun zaman alacaktı.
Maksimum etki için kilit alanları belirlemek kolaydı: Otopark, tüm ziyaretçiler üzerinde ilk izlenimi bırakacaktı – şu anda yılda yaklaşık 40.000, Şükran Günü ve Noel hariç Salı’dan Pazar’a ücretsiz girişle.
Ama orada yaklaşık bir hektar pachysandra yaşıyordu. Altın paçavra (Packera aurea) ile alta dikilmiş pembe çiçekli kızılcık (Cornus florida Cherokee Brave) gibi kombinasyonlar lehine on yük damperli kamyon temizlendi. Kanarya otunun sarı çiçekleri, ağaçların bahar çiçekleriyle çakışarak daha dostça bir karşılama matı oluşturur.
Bir diğer önemli hedef ise Haas ailesinin eskiden yaşadığı ana evdi. 220 metrelik görkemli çardak gibi, botanik bir aydınlatmaya ihtiyacı vardı. Bay Kauffman’ın tasavvur ettiği çok yıllık yataklar değil, çardağın altında çim büyümüştü. Ayrıca üzerine tırmanabilecek sarmaşıklar için çağrıda bulundu.
“Pergola gerçekten karizmatik” dedi. “Bunun, küçük bir bölüm yapabilirsek ziyaretçilere ne olacağına dair bir fikir vereceğini düşündük – ve umarım onunla iyi bir iş çıkarırız.”
Ayrıca, “insanların kullanmayabileceği pek çok yerel asmayı sergilemek için bir fırsat” olduğunu da sözlerine ekledi.
Bugün, daha az yaygın olan sarı çarkıfelek (Passiflora lutea) ve dişi çiçekleri küçük yeşil, çam kozalağı benzeri yapılarda kümelenmiş yerel bir şerbetçiotu (Humulus lupulus ssp. americanus) dahil olmak üzere 24 yerli asma türü pergolayı ölçeklendirir. Küçük çiçekli akasma, devasa yaprakları ve ona ortak adını veren tuhaf, gizli çiçekleriyle bilinen Viktorya dönemi favorisi ile birlikte arsayı paylaşıyor: Dutchman’s pipe (Aristolochia macrophylla).
Başka bir çardakta kır gülü (Rosa setigera) 20 fit yüksekliğe ulaşmış bile. Sahadaki elektrik direklerini çiçekli sütunlara dönüştürmek için de eğitim var.
Daha iyi bilinen trompet hanımeli (Lonicera sempervirens) ve trompet hanımeli (Campsis radicans)’nin seçilmiş çeşitleri de, istilacı Çin türü değil, Amerikan wisteria (Wisteria frutescens) ile birlikte heyecana neden oluyor.
Hanımeli ve trompet bitkileriyle bir tasarım hilesi: “Bu renkli patlamaları yaratmak için hepsini aynı deliğe kırmızı, sarı ve turuncu bir çeşitle birlikte üçlü gruplar halinde ekiyoruz” dedi Kauffman.
Bazı ev bahçeleri böyle dikey bir yapıya sahip değildir, ancak bu, hiç sarmaşık olmadığı anlamına gelmez.
Bay Kauffman, “İnsanlar ‘Wisteria’yı seviyorum ama bahçeme koyamıyorum’ diyor” dedi. “Ben de ‘Eh, yapabilirsin’ diye düşündüm. Ona bir çalı gibi davranabilirsin.’”
Toprağa girdikten sonra, 1 galonluk genç bitkiler çivilenir ve ardından çiçek açtıktan hemen sonra ve ardından gerekirse her yıl tekrar budanır.
Orman vampiri (Decumaria barbara) da benzer şekilde ele alınır ve bir yer örtüsü görevi görebilir.
Bay Kauffman, “Bitkilere bakıp ‘Seçenekler nelerdir?’ diye düşünüyorum” dedi. “Ve onlarla deneyler yapıyoruz. Bahçıvanlar olarak yaptığımız şey bu, değil mi? Biz sadece eğleniyoruz.”
Kıvrımlı ağaçlar, kasıtlı çitler
Bay Kauffman çok yönlülüğü araştırıyor – üstelik sadece üzüm bağlarında değil. Pergola dikimleri, onlara şekil vermek için budanan Sarı Sarıağaç (Cladrastis kentukea Beyaz Yağmur) gibi ağaçları içerir.
İki saygıdeğer ölü ağacın -bir İngiliz porsuğu (Taxus baccata) ve bir Londra çınarının (Platanus x acerifolia)- iskeletleri silinmemiş, çarpıcı heykellere dönüştürülmüştür. Diğerleri, kuş ve memeli ailelerini barındıran ve daha fazla yerli asmayı destekleyen, budak veya yabani ağaç olarak kalır.
Köşkün taş duvarlarına Espalier ağaçları (Cercis canadensis) ve şimşir (Acer negundo) yapıştırılmış, harca vidalanmış kancalarla sabitlenmiş, ayrıca diğer sarmaşıklar ve çalılar.
Cadı fındığı (Hamamelis virginiana), özellikle gösterişli misket limonu, bir duvarda yaşar. Bay Kauffman, “‘Matrix’ten fırlamış gibi görünen bu çılgın, renkli yeşiller ve sarılar dizisi, ama oldukça dikkat çekici,” dedi.
Büyük, kapalı taş kapılarda veya çardak kapılarında, beyaz çiçekli, ağlayan doğu erguvanı Vanilla Twist, direklerin etrafında filiz gibi büyümüştür. “Bütün yan dalları kestik ve işini yapmasına izin verdik” dedi.
Stoneleigh’e vardığında gerçekten hiç çit yoktu. “Deneyimin çoğu, seyahat etmenin bu açık fikirli yoluydu” dedi. “Onu ayıran veya görsel engeller yaratan hiçbir şey yoktu ve bunun daha sonra önemli olacağını biliyorduk.”
Güzel bir örnek, bir dizi cüce oyuncak ayı Güney manolyasıdır (Magnolia grandiflora). Beyaz çam (Pinus strobus), başka bir çitte Amerikan mazı (Mazı occidentalis Smaragd) ile birlik olur ve sırada dikkat çekmek için yaygara koparan tek bir altın yapraklı ‘Sarı Kurdele’ mazı bulunur.
Çitlerdeki çalılar arasında yakupotu (Baccharis halimifolia), kalpotu (Euonymus americanus) ve “yerli olmayan kurtbağrımızın yerine harika bir alternatif” olan, belirsiz bir yerli yüksek bataklık kurtbağrı (Forestiera ligustrina) yer alır. başka bir ciddi müdahaleye.
“Ve çift sıra halinde 70 farklı yerli ağaç türünden oluşan bu çılgın yabani çitimiz var” dedi. “200 fit uzunluğunda ve yaklaşık sekiz fit yüksekliğinde. Orada sarmaşıklar ve uzun ömürlü bitkiler var – bu bir tür dinamik bir şey.”
biraz toprak kapla
Kauffman, çitlerin sadece “bakılması gereken bir not” olduğunu, bunun bir bahçe olduğunun bir işareti olduğunu söyledi – her ne kadar öncekinden daha az geleneksel bir bahçe olsa da.
Ekibin biçilen 35 dönüme yaklaşması da bir başka ipucu.
Bay Kauffman, “En azından yarısını biçmedik ve çok güzel görünüyor,” dedi. “İlk iki metreyi, onunla ilgilendiğimizi göstermek için kenarları biçtik, ancak geri kalanını uzatmasına izin verdik.”
Daha az yabani ot, insan müdahalesinin başka bir işaretidir. Yer örtüsü şeklinde yaşayan “yeşil malç”, Stoneleigh’in onlara karşı yürüttüğü kampanyanın ana aracıdır.
Yaban çileği (Geum fragarioides, eski adıyla Waldsteinia) gibi altın kanarya otu da istenmeyen türlere karşı iyi bir koruma sağlar. Sedges (Carex), Kanada zencefili (Asarum canadense) ve floksa (Phlox stolonifera), bu asılsız yabani ot mücadelesinde diğer güçlü ortaklardır.
Bay Kauffman, “Küçük bir personel olarak, sadece bir yol bulmanız gerekiyor,” dedi. “Ve deneyler yapıyoruz: Parthenocissus’u artık parçalamaktan hoşlanmadığımız çıplak, aşırı büyümüş alanlara dikiyoruz. Ve bir yıl içinde artık bunun için endişelenmemize gerek kalmayacak.”
Bu, çoğu kez yabani kök (Parthenocissus quinquefolia) veya çalı sarmaşığı (P. inserta) yetiştiren bahçıvanlar için bir sürpriz olabilir; bunlar, yüksek oyun değerlerine ve canlı sonbahar renklerine rağmen genellikle yanlış anlaşılan yerli sarmaşıklardır.
Zihniyetimizi değiştirip bahçe planlarımıza dahil etmeye başlayabilir miyiz? Bu bizim bakış açımıza, ileriye giden yolu nasıl tasavvur ettiğimize bağlıdır.
Margaret Roach, web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır. Bahçeye giden bir yolve aynı isimli bir kitap.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.
Beş yıl önce Pennsylvania, Villanova’daki tarihi bir mülkte açılan halka açık bir bahçe olan Stoneleigh’in yöneticisi (ve kıdemli falcı) Ethan Kauffman böyle diyor.
Mesele şu ki, bahçıvanların da görmesi gereken şey Dır-dir Orada. Bay Kauffman yaklaşık yedi yıl önce mülkü ilk gördüğünde yedi dönümlük Pachysandra’dan oluşan 42 dönümlük Stoneleigh örneğinde.
Herhangi bir bağlamda, bir zamanlar popüler olan ve süs bahçeciliğinin her yerde bulunan istilacı otsu bitkilerinden biri olduğunu kanıtlayan bir zemin örtüsü denizi bunaltıcı olacaktır. Ancak Güney Carolina’daki Moore Farms Botanik Bahçesi’nin eski müdürü Bay Kauffman, işleri daha da zorlaştıran bir görevi yerine getirmekle görevlendirildi.
Şu anda doğu Pennsylvania ve güney New Jersey’de – 42 koruma alanında ve Stoneleigh’de – 23.000 dönümden fazla araziyi işleyen, kar amacı gütmeyen bir grup olan Stoneleigh’nin ana kuruluşu Natural Lands’in “koruma ahlakı” dediği şey ona rehberlik ediyor. 1950’lerden bu yana tarihi boyunca 135.000 dönümün üzerinde koruma alanları yarattı ve yarattı.
İşleri daha da karmaşık hale getirmek için, tasavvur ettiği her bahçe özelliği, 17.000 metrekarelik Tudor Revival taş evi ve devasa, asırlık taş çardağıyla Philadelphia Main Line arazisinin arka planını bir şekilde tamamlamalıdır.
Yerli bitkilerden oluşan ekolojik olarak yönlendirilmiş bir manzara böyle bir yere entegre edilebilir mi? Natural Lands ve Stoneleigh bahçecilik ekibinin yanıtı kesinlikle evet.
Önce önemli şeyler
Bay Kauffman geldiğinde, çim biçme gibi temel şeyler dışında dört yıldan fazla bir süredir mülkün çevre düzenlemesi yapılmamıştı. Nereden başlamalıyım?
Sadece beş tam zamanlı üye ve bir mevsimlik bahçıvandan oluşan ekibi, pachysandra istilasına uğramış dönümlerin bir kısmına gitti. (Mevcut durum: ikisi kayıp, beşi kaldı.) Ancak, “ağaçlar için odun” tuzağına düşmenin ve daha azı daha acil olduğunda bariz olandan uzaklaşmanın kolay olacağını biliyorlardı. Bu nedenle, daha yüksek değerli görevlere önem verirler. Öncelikler listeniz, her boyutta ve amaçta bir bahçeyi başlatmak veya yeniden tasarlamak için iyi bir rehber olacaktır.
İlk olarak, genel niyetlerini belirlemek için erken aşamalarda odaklanılacak birkaç kilit alan belirlediler – daha uzun vadeli hedeflerin önizlemesini içeren erken bir açıklama.
Kendini savunma için de hayati önem taşır: Herhangi bir çıplak zemin yabani otların büyümesini davet eder ve boş bırakılırsa saatlerce bakım gerektirir. Böylece mümkün olan en kısa sürede açık alanlar diktiler.
Üçüncüsü, eğer ağaçlar ve çalılar nihai planın bir parçasıysa, bunların toprağa dikilmesi gerektiğini biliyorlardı. Bu, Bay Kauffman’ın yenilenen manzara için seçtiği, çoğu fidanlık ticaretinde yeni veya alışılmadık olan ve yalnızca küçük boyutlarda mevcut olan yerliler için özellikle acildi. Ödemeyi beklemek çok uzun zaman alacaktı.
Maksimum etki için kilit alanları belirlemek kolaydı: Otopark, tüm ziyaretçiler üzerinde ilk izlenimi bırakacaktı – şu anda yılda yaklaşık 40.000, Şükran Günü ve Noel hariç Salı’dan Pazar’a ücretsiz girişle.
Ama orada yaklaşık bir hektar pachysandra yaşıyordu. Altın paçavra (Packera aurea) ile alta dikilmiş pembe çiçekli kızılcık (Cornus florida Cherokee Brave) gibi kombinasyonlar lehine on yük damperli kamyon temizlendi. Kanarya otunun sarı çiçekleri, ağaçların bahar çiçekleriyle çakışarak daha dostça bir karşılama matı oluşturur.
Bir diğer önemli hedef ise Haas ailesinin eskiden yaşadığı ana evdi. 220 metrelik görkemli çardak gibi, botanik bir aydınlatmaya ihtiyacı vardı. Bay Kauffman’ın tasavvur ettiği çok yıllık yataklar değil, çardağın altında çim büyümüştü. Ayrıca üzerine tırmanabilecek sarmaşıklar için çağrıda bulundu.
“Pergola gerçekten karizmatik” dedi. “Bunun, küçük bir bölüm yapabilirsek ziyaretçilere ne olacağına dair bir fikir vereceğini düşündük – ve umarım onunla iyi bir iş çıkarırız.”
Ayrıca, “insanların kullanmayabileceği pek çok yerel asmayı sergilemek için bir fırsat” olduğunu da sözlerine ekledi.
Bugün, daha az yaygın olan sarı çarkıfelek (Passiflora lutea) ve dişi çiçekleri küçük yeşil, çam kozalağı benzeri yapılarda kümelenmiş yerel bir şerbetçiotu (Humulus lupulus ssp. americanus) dahil olmak üzere 24 yerli asma türü pergolayı ölçeklendirir. Küçük çiçekli akasma, devasa yaprakları ve ona ortak adını veren tuhaf, gizli çiçekleriyle bilinen Viktorya dönemi favorisi ile birlikte arsayı paylaşıyor: Dutchman’s pipe (Aristolochia macrophylla).
Başka bir çardakta kır gülü (Rosa setigera) 20 fit yüksekliğe ulaşmış bile. Sahadaki elektrik direklerini çiçekli sütunlara dönüştürmek için de eğitim var.
Daha iyi bilinen trompet hanımeli (Lonicera sempervirens) ve trompet hanımeli (Campsis radicans)’nin seçilmiş çeşitleri de, istilacı Çin türü değil, Amerikan wisteria (Wisteria frutescens) ile birlikte heyecana neden oluyor.
Hanımeli ve trompet bitkileriyle bir tasarım hilesi: “Bu renkli patlamaları yaratmak için hepsini aynı deliğe kırmızı, sarı ve turuncu bir çeşitle birlikte üçlü gruplar halinde ekiyoruz” dedi Kauffman.
Bazı ev bahçeleri böyle dikey bir yapıya sahip değildir, ancak bu, hiç sarmaşık olmadığı anlamına gelmez.
Bay Kauffman, “İnsanlar ‘Wisteria’yı seviyorum ama bahçeme koyamıyorum’ diyor” dedi. “Ben de ‘Eh, yapabilirsin’ diye düşündüm. Ona bir çalı gibi davranabilirsin.’”
Toprağa girdikten sonra, 1 galonluk genç bitkiler çivilenir ve ardından çiçek açtıktan hemen sonra ve ardından gerekirse her yıl tekrar budanır.
Orman vampiri (Decumaria barbara) da benzer şekilde ele alınır ve bir yer örtüsü görevi görebilir.
Bay Kauffman, “Bitkilere bakıp ‘Seçenekler nelerdir?’ diye düşünüyorum” dedi. “Ve onlarla deneyler yapıyoruz. Bahçıvanlar olarak yaptığımız şey bu, değil mi? Biz sadece eğleniyoruz.”
Kıvrımlı ağaçlar, kasıtlı çitler
Bay Kauffman çok yönlülüğü araştırıyor – üstelik sadece üzüm bağlarında değil. Pergola dikimleri, onlara şekil vermek için budanan Sarı Sarıağaç (Cladrastis kentukea Beyaz Yağmur) gibi ağaçları içerir.
İki saygıdeğer ölü ağacın -bir İngiliz porsuğu (Taxus baccata) ve bir Londra çınarının (Platanus x acerifolia)- iskeletleri silinmemiş, çarpıcı heykellere dönüştürülmüştür. Diğerleri, kuş ve memeli ailelerini barındıran ve daha fazla yerli asmayı destekleyen, budak veya yabani ağaç olarak kalır.
Köşkün taş duvarlarına Espalier ağaçları (Cercis canadensis) ve şimşir (Acer negundo) yapıştırılmış, harca vidalanmış kancalarla sabitlenmiş, ayrıca diğer sarmaşıklar ve çalılar.
Cadı fındığı (Hamamelis virginiana), özellikle gösterişli misket limonu, bir duvarda yaşar. Bay Kauffman, “‘Matrix’ten fırlamış gibi görünen bu çılgın, renkli yeşiller ve sarılar dizisi, ama oldukça dikkat çekici,” dedi.
Büyük, kapalı taş kapılarda veya çardak kapılarında, beyaz çiçekli, ağlayan doğu erguvanı Vanilla Twist, direklerin etrafında filiz gibi büyümüştür. “Bütün yan dalları kestik ve işini yapmasına izin verdik” dedi.
Stoneleigh’e vardığında gerçekten hiç çit yoktu. “Deneyimin çoğu, seyahat etmenin bu açık fikirli yoluydu” dedi. “Onu ayıran veya görsel engeller yaratan hiçbir şey yoktu ve bunun daha sonra önemli olacağını biliyorduk.”
Güzel bir örnek, bir dizi cüce oyuncak ayı Güney manolyasıdır (Magnolia grandiflora). Beyaz çam (Pinus strobus), başka bir çitte Amerikan mazı (Mazı occidentalis Smaragd) ile birlik olur ve sırada dikkat çekmek için yaygara koparan tek bir altın yapraklı ‘Sarı Kurdele’ mazı bulunur.
Çitlerdeki çalılar arasında yakupotu (Baccharis halimifolia), kalpotu (Euonymus americanus) ve “yerli olmayan kurtbağrımızın yerine harika bir alternatif” olan, belirsiz bir yerli yüksek bataklık kurtbağrı (Forestiera ligustrina) yer alır. başka bir ciddi müdahaleye.
“Ve çift sıra halinde 70 farklı yerli ağaç türünden oluşan bu çılgın yabani çitimiz var” dedi. “200 fit uzunluğunda ve yaklaşık sekiz fit yüksekliğinde. Orada sarmaşıklar ve uzun ömürlü bitkiler var – bu bir tür dinamik bir şey.”
biraz toprak kapla
Kauffman, çitlerin sadece “bakılması gereken bir not” olduğunu, bunun bir bahçe olduğunun bir işareti olduğunu söyledi – her ne kadar öncekinden daha az geleneksel bir bahçe olsa da.
Ekibin biçilen 35 dönüme yaklaşması da bir başka ipucu.
Bay Kauffman, “En azından yarısını biçmedik ve çok güzel görünüyor,” dedi. “İlk iki metreyi, onunla ilgilendiğimizi göstermek için kenarları biçtik, ancak geri kalanını uzatmasına izin verdik.”
Daha az yabani ot, insan müdahalesinin başka bir işaretidir. Yer örtüsü şeklinde yaşayan “yeşil malç”, Stoneleigh’in onlara karşı yürüttüğü kampanyanın ana aracıdır.
Yaban çileği (Geum fragarioides, eski adıyla Waldsteinia) gibi altın kanarya otu da istenmeyen türlere karşı iyi bir koruma sağlar. Sedges (Carex), Kanada zencefili (Asarum canadense) ve floksa (Phlox stolonifera), bu asılsız yabani ot mücadelesinde diğer güçlü ortaklardır.
Bay Kauffman, “Küçük bir personel olarak, sadece bir yol bulmanız gerekiyor,” dedi. “Ve deneyler yapıyoruz: Parthenocissus’u artık parçalamaktan hoşlanmadığımız çıplak, aşırı büyümüş alanlara dikiyoruz. Ve bir yıl içinde artık bunun için endişelenmemize gerek kalmayacak.”
Bu, çoğu kez yabani kök (Parthenocissus quinquefolia) veya çalı sarmaşığı (P. inserta) yetiştiren bahçıvanlar için bir sürpriz olabilir; bunlar, yüksek oyun değerlerine ve canlı sonbahar renklerine rağmen genellikle yanlış anlaşılan yerli sarmaşıklardır.
Zihniyetimizi değiştirip bahçe planlarımıza dahil etmeye başlayabilir miyiz? Bu bizim bakış açımıza, ileriye giden yolu nasıl tasavvur ettiğimize bağlıdır.
Margaret Roach, web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır. Bahçeye giden bir yolve aynı isimli bir kitap.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.