zenrcade
Active member
Bu makale, antik tasarım stillerinin yeniden yorumlanmasıyla ilgili tasarım uzmanlığı bölümümüzün bir parçasıdır.
Altı yıl önce, Sonya Schneider ve kocası Stuart Nagae, Seattle’da ulusal olarak tanınan tarihi bir simge yapıyı satın aldı; 5000 metrekarelik, iki katlı, karanlık, eski batı sedir kiremitleriyle kaplı, çok sayıda çatı penceresi ve tavan penceresi olan bir ev. ve sedir ağacından yapılmış bir çatı. Puget Sound’daki eski bir Seattle mahallesi olan Ballard’da, alışılmadık derecede büyük, üç çeyrek dönümlük olgun akçaağaçlar, Douglas köknarları ve baldıran otu üzerinde oturuyordu.
Kamu kayıtlarına göre çiftin 2,5 milyon dolar ödediği ev, 1933 yılında Norveçli gemi kaptanı Ole E. Nilsen tarafından, sözde Norveç’in Bergen kentindeki çocukluk evinin bir kopyası olarak inşa edildi.
20. yüzyılın başlarında, Ballard’ın gemi yapımı, kereste ve balıkçılık endüstrileri İskandinavya’dan binlerce göçmeni çekmiştir ve bugün topluluk, her yıl düzenlenen Norveç Mirası Geçit Töreni ve yeni bir Ulusal İskandinav Müzesi ile güçlü etnik kimliğini korumaktadır.
Evin içi ve dışı İskandinav yerel mimarisinin eşsiz bir örneğidir. Duvarları ve tavanları Douglas köknar ağacıyla dikkatlice kaplayan çok yetenekli ustalar tarafından inşa edildi. (Levhalar lambiri kaplama için paralel ve dikey olarak yukarıya yerleştirilmiştir.) Oturma odası, 19. yüzyıl Norveç evlerine özgü, balkonlu çatı katıyla birlikte çift yükseklikte tonozlu bir tavana sahiptir; Korkulukları oymalı korkuluklara sahiptir ve destek kirişi, rosemaling veya gül boyama adı verilen geleneksel kırsal Norveç halk resminin bir tarzı olan renkli kıvrımlar, akantus yaprakları ve çiçek motifleriyle süslenmiştir.
San Diegolu oyun yazarı 45 yaşındaki Bayan Schneider, evi ilk gördüğünde, evin değerini hemen anladığını hatırladı. “Benzer özelliklere sahip 1933 yapımı bir evde büyüdüm” dedi. “Mekânsal kaliteyi ve ince işçiliği anlayacak şekilde yetiştirildim.” (46 yaşındaki Bay Nagae, Seattle’lı bir Japon-Amerikalı risk sermayedarıdır.)
Son yıllarda, 14 ve 11 yaşlarında iki kızlarının da bulunduğu çift, giderek büyüyen çağdaş sanat koleksiyonlarını (fotoğrafçı Nan Goldin, Oregon’lu yerli sanatçı Marie Watt ve Seattle’lı Roger Shimomura’dan) iç tasarıma dahil etti. (diğer şeylerin yanı sıra) ve yüzyıl ortası ve çağdaş mobilyaların eklektik bir karışımı.
Sonuç, eskimeyen tasarım öğelerinin yeni bir karışımıdır. Bayan Schneider, “Bizim için iki dünya birbiriyle konuşuyor” dedi. “Eski ev rahatlıkla çağdaş sanatla kaplanabilir. Karanlık odalara ışık ve renk getirdik.”
Tek bir sorun vardı: Mini mutfak çok küçüktü. Bayan Schneider, “Sanırım Kaptan Nilsen’in yemek pişiren bir hizmetçisi vardı” dedi. “Bodrum katında küçük bir yatak odası var.”
Çift, evin daha büyük bir mutfağı hak ettiğine karar verdi, ancak altı yıl önce Roma’daki bir Pearl Jam konserinde bir mimarla tanışana kadar bir mimar aramadı.
Seattle’daki Heliotrope Architects’in kurucu ortağı Mike Mora ve eşi Jessica, konsere katılmak ve uzun süredir arkadaşları olan Seattle grubunun bir üyesi olan Jeff Ament ve eşi Pandora Andre-Beatty ile tanışmak için geldiler.
Bay Mora, “O akşam Pandora beni Sonya ve Stuart’la tanıştırdı ve Seattle’da birbirimizden yarım mil uzakta yaşadığımızı öğrendik” diye hatırladı Bay Mora. “Her gün işe giderken önünden geçtiğim için ev bana çok tanıdık geliyordu.”
Bayan Schneider, Bay Mora’yı davet etti ve hayallerini paylaştı.
Ailesinin ve arkadaşlarının bir araya gelebileceği, iç mekan ile bahçe alanı arasında hareket imkanı sağlayacak, ışıkla dolu yeni bir mutfak istiyordu.
Tamamen açık fikirliydi: “Konuşmaya başladığımızda şöyle dedim: ‘En çılgın planı uygulayalım ve sonra onu küçültelim; Modern mimari bizi cezbediyor.’”
Bay Mora çok heyecanlandı. “100 yıllık bir binanın replikasını tasarlamak zorunda kalmadığımız için mutluyduk; Bundan etkilenebilirdik ama onu çağdaş çizgilerle ve daha cömert camlarla gerçekten özel bir şey haline getirebilirdik.”
1999 yılında kurulan Heliotrope Architects’in REI, Amazon, Microsoft ve Nordstrom gibi birçok yüksek profilli kurumsal müşterisi var. 2020’de Üstün Restoran Tasarımı dalında James Beard Ödülü’nü kazandı. Ancak konut inşaatı işi minimalist, sürdürülebilir ve “hava koşullarına dayanıklı” olduğu söylenen bir kalitede olma eğilimindedir.
Bay Mora’nın mutfak planı bu ilkeleri takip ediyordu; aldatıcı derecede basit, sakin ve zariftir.
500 metrekarelik uzantı, modern bir direk ve kiriş yapısıdır.
Bay Mora, “Bu bir hikaye çünkü başka bir programa ihtiyacımız yoktu” dedi. Evi tamamlıyor ama kendi başına duruyor.
İki bina, her karakteri vurgulayan cam bir geçitle birbirine bağlanıyor. Bay Mora, evin koyu gri kaplamalarına selam vermek için siyah tuğla duvarları seçti. Planları yerel anıt otoritesinden kolaylıkla onay aldı. Bayan Schneider’in dediği gibi, “Günümüz zamanlarını yansıtan bir şey yapmamızı istediler.”
Mutfağın iç tasarımı da aynı derecede sofistike: ev gibi tamamen panelli, ancak yeni ve çağdaş bir şekilde. Dolaplar beyaz boyalı meşedir; Kirişler ve sütunlar lekeli Douglas köknarından yapılmıştır. Tavan şeffaf sedir ağacından yapılmıştır. Zemin cilalı betondur.
Pişirme alanında cam duvarın altında çiftçi lavabosunun bulunduğu uzun bir tezgah bulunmaktadır. Arkasında ocağın bulunduğu kuvarsit kaplı büyük bir ada ve yemek yiyip şefin tadını çıkarabileceğiniz bar oturma yeri olan başka bir tezgah var.
Alanın tamamı temiz yüzeylerle ilgilidir; herhangi bir bozukluk yok. Dolapların harici donanımı yoktur.
Bir tarafta cam kapılar batıya (ve Puget Sound’a bakan bir verandaya) açılıyor.
Karşı duvardaki gömme dolaplar, Brooklyn merkezli tasarımcı Bowen Liu imzalı bir mutfak masası ve dört sandalyeye ve Lindsey Adelman imzalı, elle üflemeli çarpıcı bir cam avizeye açılıyor. Cam duvarı, David Berleth Peyzaj Mimarı tarafından tasarlanan güneydeki yeni bahçenin manzarasını ortaya çıkarıyor.
Güneydeki, bir çıkıntıyla gölgelenen açık hava terasında, Bay Nagae’nin favori eğlencesi olan ızgara yapmak için yerleşik bir ahşap ızgara bulunur, ancak ana dış mekan işi, özel teras için bir sundurma ile batıdaki arka bahçede gerçekleşir. fresk yemek.
Norveçlilerin bir sözü vardır: “Ahşap bizim yaşayan arşivimizdir.” MS 800 gibi erken bir tarihte Vikingler, mükemmel işçiliklerini ve ahşap yapım teknikleri konusundaki bilgilerini uzun gemilerinde sergilemişlerdi.
Heliotrope Architects, mutfağın Bayan Schneider ile olan derin rezonansını açıklayabilecek bu tür zanaat geleneklerini onurlandırıyor.
“Mutfak gerçekten bir işbirliği hissi veriyor; Gerçekten umduğum her şey ortaya çıktı” dedi. “Bu proje sayesinde artık bu yere bağlı olduğumu hissediyorum: eski eve bir saygı duruşu ve kocamın Japon, son derece minimalist duyarlılığına bir selam.”
Altı yıl önce, Sonya Schneider ve kocası Stuart Nagae, Seattle’da ulusal olarak tanınan tarihi bir simge yapıyı satın aldı; 5000 metrekarelik, iki katlı, karanlık, eski batı sedir kiremitleriyle kaplı, çok sayıda çatı penceresi ve tavan penceresi olan bir ev. ve sedir ağacından yapılmış bir çatı. Puget Sound’daki eski bir Seattle mahallesi olan Ballard’da, alışılmadık derecede büyük, üç çeyrek dönümlük olgun akçaağaçlar, Douglas köknarları ve baldıran otu üzerinde oturuyordu.
Kamu kayıtlarına göre çiftin 2,5 milyon dolar ödediği ev, 1933 yılında Norveçli gemi kaptanı Ole E. Nilsen tarafından, sözde Norveç’in Bergen kentindeki çocukluk evinin bir kopyası olarak inşa edildi.
20. yüzyılın başlarında, Ballard’ın gemi yapımı, kereste ve balıkçılık endüstrileri İskandinavya’dan binlerce göçmeni çekmiştir ve bugün topluluk, her yıl düzenlenen Norveç Mirası Geçit Töreni ve yeni bir Ulusal İskandinav Müzesi ile güçlü etnik kimliğini korumaktadır.
Evin içi ve dışı İskandinav yerel mimarisinin eşsiz bir örneğidir. Duvarları ve tavanları Douglas köknar ağacıyla dikkatlice kaplayan çok yetenekli ustalar tarafından inşa edildi. (Levhalar lambiri kaplama için paralel ve dikey olarak yukarıya yerleştirilmiştir.) Oturma odası, 19. yüzyıl Norveç evlerine özgü, balkonlu çatı katıyla birlikte çift yükseklikte tonozlu bir tavana sahiptir; Korkulukları oymalı korkuluklara sahiptir ve destek kirişi, rosemaling veya gül boyama adı verilen geleneksel kırsal Norveç halk resminin bir tarzı olan renkli kıvrımlar, akantus yaprakları ve çiçek motifleriyle süslenmiştir.
San Diegolu oyun yazarı 45 yaşındaki Bayan Schneider, evi ilk gördüğünde, evin değerini hemen anladığını hatırladı. “Benzer özelliklere sahip 1933 yapımı bir evde büyüdüm” dedi. “Mekânsal kaliteyi ve ince işçiliği anlayacak şekilde yetiştirildim.” (46 yaşındaki Bay Nagae, Seattle’lı bir Japon-Amerikalı risk sermayedarıdır.)
Son yıllarda, 14 ve 11 yaşlarında iki kızlarının da bulunduğu çift, giderek büyüyen çağdaş sanat koleksiyonlarını (fotoğrafçı Nan Goldin, Oregon’lu yerli sanatçı Marie Watt ve Seattle’lı Roger Shimomura’dan) iç tasarıma dahil etti. (diğer şeylerin yanı sıra) ve yüzyıl ortası ve çağdaş mobilyaların eklektik bir karışımı.
Sonuç, eskimeyen tasarım öğelerinin yeni bir karışımıdır. Bayan Schneider, “Bizim için iki dünya birbiriyle konuşuyor” dedi. “Eski ev rahatlıkla çağdaş sanatla kaplanabilir. Karanlık odalara ışık ve renk getirdik.”
Tek bir sorun vardı: Mini mutfak çok küçüktü. Bayan Schneider, “Sanırım Kaptan Nilsen’in yemek pişiren bir hizmetçisi vardı” dedi. “Bodrum katında küçük bir yatak odası var.”
Çift, evin daha büyük bir mutfağı hak ettiğine karar verdi, ancak altı yıl önce Roma’daki bir Pearl Jam konserinde bir mimarla tanışana kadar bir mimar aramadı.
Seattle’daki Heliotrope Architects’in kurucu ortağı Mike Mora ve eşi Jessica, konsere katılmak ve uzun süredir arkadaşları olan Seattle grubunun bir üyesi olan Jeff Ament ve eşi Pandora Andre-Beatty ile tanışmak için geldiler.
Bay Mora, “O akşam Pandora beni Sonya ve Stuart’la tanıştırdı ve Seattle’da birbirimizden yarım mil uzakta yaşadığımızı öğrendik” diye hatırladı Bay Mora. “Her gün işe giderken önünden geçtiğim için ev bana çok tanıdık geliyordu.”
Bayan Schneider, Bay Mora’yı davet etti ve hayallerini paylaştı.
Ailesinin ve arkadaşlarının bir araya gelebileceği, iç mekan ile bahçe alanı arasında hareket imkanı sağlayacak, ışıkla dolu yeni bir mutfak istiyordu.
Tamamen açık fikirliydi: “Konuşmaya başladığımızda şöyle dedim: ‘En çılgın planı uygulayalım ve sonra onu küçültelim; Modern mimari bizi cezbediyor.’”
Bay Mora çok heyecanlandı. “100 yıllık bir binanın replikasını tasarlamak zorunda kalmadığımız için mutluyduk; Bundan etkilenebilirdik ama onu çağdaş çizgilerle ve daha cömert camlarla gerçekten özel bir şey haline getirebilirdik.”
1999 yılında kurulan Heliotrope Architects’in REI, Amazon, Microsoft ve Nordstrom gibi birçok yüksek profilli kurumsal müşterisi var. 2020’de Üstün Restoran Tasarımı dalında James Beard Ödülü’nü kazandı. Ancak konut inşaatı işi minimalist, sürdürülebilir ve “hava koşullarına dayanıklı” olduğu söylenen bir kalitede olma eğilimindedir.
Bay Mora’nın mutfak planı bu ilkeleri takip ediyordu; aldatıcı derecede basit, sakin ve zariftir.
500 metrekarelik uzantı, modern bir direk ve kiriş yapısıdır.
Bay Mora, “Bu bir hikaye çünkü başka bir programa ihtiyacımız yoktu” dedi. Evi tamamlıyor ama kendi başına duruyor.
İki bina, her karakteri vurgulayan cam bir geçitle birbirine bağlanıyor. Bay Mora, evin koyu gri kaplamalarına selam vermek için siyah tuğla duvarları seçti. Planları yerel anıt otoritesinden kolaylıkla onay aldı. Bayan Schneider’in dediği gibi, “Günümüz zamanlarını yansıtan bir şey yapmamızı istediler.”
Mutfağın iç tasarımı da aynı derecede sofistike: ev gibi tamamen panelli, ancak yeni ve çağdaş bir şekilde. Dolaplar beyaz boyalı meşedir; Kirişler ve sütunlar lekeli Douglas köknarından yapılmıştır. Tavan şeffaf sedir ağacından yapılmıştır. Zemin cilalı betondur.
Pişirme alanında cam duvarın altında çiftçi lavabosunun bulunduğu uzun bir tezgah bulunmaktadır. Arkasında ocağın bulunduğu kuvarsit kaplı büyük bir ada ve yemek yiyip şefin tadını çıkarabileceğiniz bar oturma yeri olan başka bir tezgah var.
Alanın tamamı temiz yüzeylerle ilgilidir; herhangi bir bozukluk yok. Dolapların harici donanımı yoktur.
Bir tarafta cam kapılar batıya (ve Puget Sound’a bakan bir verandaya) açılıyor.
Karşı duvardaki gömme dolaplar, Brooklyn merkezli tasarımcı Bowen Liu imzalı bir mutfak masası ve dört sandalyeye ve Lindsey Adelman imzalı, elle üflemeli çarpıcı bir cam avizeye açılıyor. Cam duvarı, David Berleth Peyzaj Mimarı tarafından tasarlanan güneydeki yeni bahçenin manzarasını ortaya çıkarıyor.
Güneydeki, bir çıkıntıyla gölgelenen açık hava terasında, Bay Nagae’nin favori eğlencesi olan ızgara yapmak için yerleşik bir ahşap ızgara bulunur, ancak ana dış mekan işi, özel teras için bir sundurma ile batıdaki arka bahçede gerçekleşir. fresk yemek.
Norveçlilerin bir sözü vardır: “Ahşap bizim yaşayan arşivimizdir.” MS 800 gibi erken bir tarihte Vikingler, mükemmel işçiliklerini ve ahşap yapım teknikleri konusundaki bilgilerini uzun gemilerinde sergilemişlerdi.
Heliotrope Architects, mutfağın Bayan Schneider ile olan derin rezonansını açıklayabilecek bu tür zanaat geleneklerini onurlandırıyor.
“Mutfak gerçekten bir işbirliği hissi veriyor; Gerçekten umduğum her şey ortaya çıktı” dedi. “Bu proje sayesinde artık bu yere bağlı olduğumu hissediyorum: eski eve bir saygı duruşu ve kocamın Japon, son derece minimalist duyarlılığına bir selam.”