zenrcade
Active member
Londra'nın 160 kilometrelik kanal ağında uzanan yollarda dolaşırken, sudaki yaşam cennet gibi görünebilir. Dolambaçlı kıyılardaki tekneler inanılmaz derecede çekici, romantik ve renkli görünüyor. Daha da iyisi, bunları satın almak, şehirdeki bir mülk üzerinde geleneksel bir ev veya daire satın almaktan daha ucuzdur.
15 yıldır Londra'nın su yollarında yaşayan serbest ses tasarımcısı David Ros, “Burası çok huzurlu” dedi. “Sabah uyandığımda nehre bakan yan kapıyı açıyorum ve ördekler onları beslemem için beni bekliyor. Bu gerçekten yaşamanın gerçekten güzel bir yolu.
62 yaşındaki Bay Ros, yıllar önce evliliği başarısız olduktan ve annesine kanser teşhisi konulduktan sonra denize açıldı. “Sonunda pek fazla param olmadı çünkü uzun bir süre çalışamadım” dedi. “Bir tekne alacak kadar param vardı, o yüzden bir tane aldım.”
O konuşurken, bir yalıçapkını uçtu ve 12 metrelik Hollanda mavnasının pencerelerinden güneş sızdı. Şu anki tekne evini yaklaşık altı yıl önce 30.000 pounda (38.000 $) satın aldı. “Tam bir enkaz” olduğunu söyledi ve bu nedenle kapsamlı yenileme çalışmaları yaptı. Geminin tarihi 1940'tan kalmadır ve baş tarafta açık mutfak/salon, duşlu ve tuvaletli banyo ve kıç tarafta çift kişilik oda bulunmaktadır. Biraz sıkışık olsa da güzel bir tesis. “Baş mesafesi ana dezavantajlardan biri” dedi.
Bay Ros, “doğayla çevrili” olmayı tercih ettiği için bir daha asla karada yaşamayacağını söylüyor. Ancak gerçek şu ki, muhtemelen istediği alanı zaten karşılayamıyordu. Geçtiğimiz on yılda yüzde 50 artışla yaklaşık 508.000 İngiliz Sterlini (636.000 $) civarındaki ortalama satış fiyatıyla, emlak fiyatları Londra'daki birçok kişi için hâlâ karşılanamaz durumda. Bu arada, bölgede iki yatak odalı bir Hollanda yüzen evinin maliyeti yaklaşık 190.000 £ (238.000 $) civarında.
Bu seçenek neredeyse fazlasıyla cazip; yeni bir yüzen tekneci dalgası Londra'nın kanal destek sistemini sınırlarının ötesine taşıyor. Bay Ros, “Son birkaç yılda dramatik bir şekilde değişti” dedi. “Muhtemelen 10 yıl öncesine göre üç kat daha fazla, dört kat daha fazla tekne var. Ve demografi değişti; Daha çok genç var.”
Kayıkçılar Sanayi Devrimi'nden beri Britanya'nın kanallarında yaşıyorlar. Ancak ülkenin su yolu sistemiyle ilgilenen Canal & River Trust'a göre Londra'daki tekne evlerin sayısı son on yılda yüzde 86 artarak 4.000'in üzerine çıktı. Kalıcı bir bağlama yeri olmayan, yani yasal bağlama yeri bulunmayan teknelerin sayısı üç kattan fazla arttı.
Canal & River Trust'ın ulusal iletişim müdürü Jonathan Ludford, “Başkentte teknelerde yaşayan insanların sayısındaki keskin artışın, konut krizi ve Londra'daki yaşam pahalılığından kaynaklandığını söylemek adil olur diye düşünüyorum” dedi.
Sudaki tüm yeni teknelerle birlikte bu uygun fiyatlı konaklama seçeneği bile giderek zorlaşıyor. Bay Ros'un kışlık kömür tedarikinin maliyeti çuval başına 22 £ (29 $) ve sezon için en az 20 çuvala ihtiyacı var. Dizel ve benzin fiyatları da yaklaşık yüzde 50 oranında arttı ve tekne ruhsatının temel fiyatı da artıyor.
Canal & River Trust'ın ulusal basın sözcüsü Fran Read, yine de Canal & River Trust'ın tekne sayısını sınırlamak için herhangi bir eylemde bulunmadığını söyledi. Bayan Read, “Londra gibi tekne sayısının daha yoğun olduğu sıcak noktalarda bile bol miktarda alan var” dedi. “Fakat çok fazla kanal var ve bazı yerlerde zaten pek çok şey oluyor. “Yani eğer bir teknecinin kalıcı bir bağlama yeri yoksa, tam olarak istediği yerde bağlama yeri bulamayabilir.”
Londra'daki konut bağlama yerlerinin iki seçeneği vardır: Biri, belki bir marinada ya da çekme yolu üzerinde, günlük işlevler için elektrik bağlantısı olan kalıcı bir bağlama yeridir. Londra'nın merkezinde kalıcı konaklama yerleri neredeyse dolu. Daha ucuz ama daha az istikrarlı olan diğer seçenek ise teknenin en az 14 günde bir park yerine gitmesini gerektiren “sürekli seyir”dir.
Sıkışıklığı hafifletmek için güven, sadakatsiz denizcilere baskı yapıyor. Yılda yaklaşık 7.000 pound (8.800 $) karşılığında kalıcı bir yatağı olan Bay Ros, “Eğer yeriniz yoksa tıpkı bir park korucusu gibi başka yere yönlendirileceksiniz” dedi. alan. “Bisikletli insanlar her alanı kontrol ediyor ve her teknenin ne kadar süre orada kaldığını kaydediyor. Eğer fazla kalırsanız günlük 25 £ para cezasına çarptırılacaksınız.
Bayan Read, Londra'da bir teknede yaşamanın karada yaşamaktan “önemli ölçüde daha ucuz” olabileceğini, ancak bunun kendi zorluklarıyla birlikte geldiğini ve herkese uygun olmadığını doğruladı. “Mümkün olan her yerde mücadele eden tüm teknecileri destekliyoruz” dedi ve “onları genellikle düşük gelirli suda yaşayanların yararlanabileceği hizmetlere yönlendiriyoruz.”
Konut iskelelerindeki tekneciler, karadaki sakinlerle aynı şekilde konut yardımı talebinde bulunabilirler. Canal & River Trust geçen yıl kendi bağlama yeri olmayan teknecilerin hükümetin enerji destek planına dahil edilmesi için kampanya yürüttü.
41 yaşındaki Mark Knightley ve 37 yaşındaki ortağı Tessa Roberts, birlikte yaşamak için en iyi şanslarının bu olduğunu fark ettikten sonra yaklaşık sekiz yıl önce Londra'daki ilk tekne evlerini satın aldılar.
Bay Knightley, “Kilometrelerce uzakta yaşayan iki ayrı daire kiraladık” dedi. “Ben oyuncuyum, Tessa ise araştırmacı, dolayısıyla fazla paramız yok. Ve birlikte yaşamanın en ucuz yolu bir tekne satın almaktı.”
Çift, beş yıl boyunca Londra'nın doğusunda Hackney'de yaklaşık 35.000 pound (45.000 $) karşılığında satın aldıkları 36 metrelik dar teknede yaşadı. Bay Knightley, “Her gece açılan bir yatak vardı ve taban alanı yaklaşık iki metrekareydi” dedi. “Ama Lee Nehri üzerindeki güzel bir marinadaydı.”
Üç yıl önce, kızlarının doğumundan kısa bir süre önce çift, Londra'nın güneydoğusundaki Rotherhithe'deki Thames Nehri üzerindeki South Dock Marina'da yaklaşık 200.000 £ karşılığında 70 ft'lik kalıcı bir Hollanda mavnasına geçiş yaptı.
Bay Knightley etraflarındaki topluluktan övgüyle söz etti – “Londra'da başka hiçbir yerde bulabileceğimiz hiçbir şeye benzemiyor” dedi. “Buradaki iskele ve teknelerde pek çok yaratıcı insan ve pek çok tarih var.”
Yine de süpermarkete ulaşmak uzun bir yürüyüş mesafesindedir ve teslimat sürücüsü adresinizi anlamazsa yemek siparişi vermek karmaşık hale gelir. Ve tabii ki mavnada çocuk büyütmenin de kendine has zorlukları var. Knightley, elektrik kesintilerinin kışın bir sorun olduğunu, “Küçük bir çocuk banyodayken korkutucu olabiliyor ve aniden zifiri karanlığa gömülüyoruz” dedi.
Bayan Roberts, “İnsanlar su nedeniyle sürekli olarak onların güvenliğinden korkmamız gerektiğini düşünüyor” dedi. “Ama bence bu bir yolun yakınında yaşamakla aynı şey: onlara dikkatli olmayı ve onları dışarıda başıboş bırakmamayı öğretiyorsunuz.”
Ancak çiftin son dönemdeki en büyük sorunu maliyetlerdeki artış oldu. Tekne lisans ücretleri Nisan 2022'ye göre yüzde 4 arttı ve Canal & River Trust da kademeli olarak 7 ft 1'den geniş tekneler için ek fiyat aralıkları uygulamaya koydu. Genişliği 10 feet 7'den büyük tekneler ilave yüzde 5 oranında ücrete tabidir.
Birleşik Krallık'taki tekne evleri, her dört yılda bir yenilenmesi gereken bir Tekne Güvenlik Planı sertifikasına ihtiyaç duyar. Dar tekneler için maliyet aşırı değil – Bay Knightley ve Bayan Roberts 300 £ (380 $) ödedi – ancak bağlama ücretleri bu yıl yüzde 11 artarak 10.000 £'a (12.450 $) yükseldi.
Bay Knightley, “Mavnamız için sertifikanın maliyeti 13.000 pound (16.500 $), ancak onu yasal olarak uyumlu hale getirme çalışması muhtemelen 10 yıl sürecek” dedi. “Bu tekne sudan en son çıktığında çeliğin değiştirilmesi gerekti ve bu da 40.000 £'a (51.000 $) mal oldu. Ayrıca yaklaşık her beş yılda bir motor bakımı yaptırmalısınız.”
Londra bölgesinde daha yüksek ücretler, Southwark Bölge Konseyi'nin 6 milyon £'a mal olan marinayı yeniden geliştirme planının bir parçası. Amaç, su ve rıhtımlardaki sağlık ve güvenlik konularını ele almak, yeni yıkama tesisleri ve bir kafe oluşturmak ve halihazırda nakliye konteynırlarında bulunan eski atölyeleri yeni, amaca yönelik olarak inşa edilmiş atölyelerle değiştirmektir.
Southwark Konseyi'nin mahalleler, eğlence ve parklardan sorumlu üyesi Catherine Rose, planın “işleyen bir marinanın korunmasına ve çekek ortamının iyileştirilmesine yardımcı olmak için acil sağlık ve güvenlik konularını ele alacağını” söyledi.
Geçişi kolaylaştırmak için konsey, tekne tamir atölyelerinde indirim ve mevcut tüm tersane işletmeleri için üç yıl boyunca şaşırtıcı kira artışları sunuyor.
Ancak Bay Knightley ve Bayan Roberts gibi tekneciler, bu hareketi düşük gelirli teknecileri daha ticari çıkarlarla değiştirmenin bir yolu olarak görüyor. Knightley, “Buradaki toplulukta şu anda konseyin temelde insanları nasıl dışarı itmeye çalıştığına dair çok fazla endişe var” dedi. “Londra'daki barınma durumu zaten berbat; Sadece durumu daha da kötüleştiriyorlar.”
Ancak tekneciler emniyet ve güvenliğin acil bir endişe olduğu konusunda hemfikirdir. Metropolitan Polis Teşkilatı su suçlarıyla ilgili ayrı veri tutmuyor ancak tekneciler marinalarda ve hatta teknelerde suçun uzun süredir bir sorun olduğunu söylüyor.
Karaya dönmeden önce 1983'ten 1995'e kadar Londra'nın Küçük Venedik'inde bunu yapan 56 yaşındaki Janusz Konarski, “Bir daha asla teknede yaşamayacağım” dedi. “Hiçbir zaman kendimi güvende hissetmedim. Bisikletimi çalmaya çalışan bir adam vardı. Sonra akıl hastası olduğu için bir tutkal yoklayıcıya çapaları gevşettirdik. Polis onu yakalamasına rağmen bana bıçak doğrulttu.”
Bay Ros, “Bu günlerde çok fazla suç işleniyormuş gibi geliyor” dedi. Çok daha fazla hırsızlık var, çok daha fazla genel hırsızlık var. Burada umutsuz zamanlar yaşıyoruz ve tekneler kolay bir hedef.”
15 yıldır Londra'nın su yollarında yaşayan serbest ses tasarımcısı David Ros, “Burası çok huzurlu” dedi. “Sabah uyandığımda nehre bakan yan kapıyı açıyorum ve ördekler onları beslemem için beni bekliyor. Bu gerçekten yaşamanın gerçekten güzel bir yolu.
62 yaşındaki Bay Ros, yıllar önce evliliği başarısız olduktan ve annesine kanser teşhisi konulduktan sonra denize açıldı. “Sonunda pek fazla param olmadı çünkü uzun bir süre çalışamadım” dedi. “Bir tekne alacak kadar param vardı, o yüzden bir tane aldım.”
O konuşurken, bir yalıçapkını uçtu ve 12 metrelik Hollanda mavnasının pencerelerinden güneş sızdı. Şu anki tekne evini yaklaşık altı yıl önce 30.000 pounda (38.000 $) satın aldı. “Tam bir enkaz” olduğunu söyledi ve bu nedenle kapsamlı yenileme çalışmaları yaptı. Geminin tarihi 1940'tan kalmadır ve baş tarafta açık mutfak/salon, duşlu ve tuvaletli banyo ve kıç tarafta çift kişilik oda bulunmaktadır. Biraz sıkışık olsa da güzel bir tesis. “Baş mesafesi ana dezavantajlardan biri” dedi.
Bay Ros, “doğayla çevrili” olmayı tercih ettiği için bir daha asla karada yaşamayacağını söylüyor. Ancak gerçek şu ki, muhtemelen istediği alanı zaten karşılayamıyordu. Geçtiğimiz on yılda yüzde 50 artışla yaklaşık 508.000 İngiliz Sterlini (636.000 $) civarındaki ortalama satış fiyatıyla, emlak fiyatları Londra'daki birçok kişi için hâlâ karşılanamaz durumda. Bu arada, bölgede iki yatak odalı bir Hollanda yüzen evinin maliyeti yaklaşık 190.000 £ (238.000 $) civarında.
Bu seçenek neredeyse fazlasıyla cazip; yeni bir yüzen tekneci dalgası Londra'nın kanal destek sistemini sınırlarının ötesine taşıyor. Bay Ros, “Son birkaç yılda dramatik bir şekilde değişti” dedi. “Muhtemelen 10 yıl öncesine göre üç kat daha fazla, dört kat daha fazla tekne var. Ve demografi değişti; Daha çok genç var.”
Kayıkçılar Sanayi Devrimi'nden beri Britanya'nın kanallarında yaşıyorlar. Ancak ülkenin su yolu sistemiyle ilgilenen Canal & River Trust'a göre Londra'daki tekne evlerin sayısı son on yılda yüzde 86 artarak 4.000'in üzerine çıktı. Kalıcı bir bağlama yeri olmayan, yani yasal bağlama yeri bulunmayan teknelerin sayısı üç kattan fazla arttı.
Canal & River Trust'ın ulusal iletişim müdürü Jonathan Ludford, “Başkentte teknelerde yaşayan insanların sayısındaki keskin artışın, konut krizi ve Londra'daki yaşam pahalılığından kaynaklandığını söylemek adil olur diye düşünüyorum” dedi.
Sudaki tüm yeni teknelerle birlikte bu uygun fiyatlı konaklama seçeneği bile giderek zorlaşıyor. Bay Ros'un kışlık kömür tedarikinin maliyeti çuval başına 22 £ (29 $) ve sezon için en az 20 çuvala ihtiyacı var. Dizel ve benzin fiyatları da yaklaşık yüzde 50 oranında arttı ve tekne ruhsatının temel fiyatı da artıyor.
Canal & River Trust'ın ulusal basın sözcüsü Fran Read, yine de Canal & River Trust'ın tekne sayısını sınırlamak için herhangi bir eylemde bulunmadığını söyledi. Bayan Read, “Londra gibi tekne sayısının daha yoğun olduğu sıcak noktalarda bile bol miktarda alan var” dedi. “Fakat çok fazla kanal var ve bazı yerlerde zaten pek çok şey oluyor. “Yani eğer bir teknecinin kalıcı bir bağlama yeri yoksa, tam olarak istediği yerde bağlama yeri bulamayabilir.”
Londra'daki konut bağlama yerlerinin iki seçeneği vardır: Biri, belki bir marinada ya da çekme yolu üzerinde, günlük işlevler için elektrik bağlantısı olan kalıcı bir bağlama yeridir. Londra'nın merkezinde kalıcı konaklama yerleri neredeyse dolu. Daha ucuz ama daha az istikrarlı olan diğer seçenek ise teknenin en az 14 günde bir park yerine gitmesini gerektiren “sürekli seyir”dir.
Sıkışıklığı hafifletmek için güven, sadakatsiz denizcilere baskı yapıyor. Yılda yaklaşık 7.000 pound (8.800 $) karşılığında kalıcı bir yatağı olan Bay Ros, “Eğer yeriniz yoksa tıpkı bir park korucusu gibi başka yere yönlendirileceksiniz” dedi. alan. “Bisikletli insanlar her alanı kontrol ediyor ve her teknenin ne kadar süre orada kaldığını kaydediyor. Eğer fazla kalırsanız günlük 25 £ para cezasına çarptırılacaksınız.
Bayan Read, Londra'da bir teknede yaşamanın karada yaşamaktan “önemli ölçüde daha ucuz” olabileceğini, ancak bunun kendi zorluklarıyla birlikte geldiğini ve herkese uygun olmadığını doğruladı. “Mümkün olan her yerde mücadele eden tüm teknecileri destekliyoruz” dedi ve “onları genellikle düşük gelirli suda yaşayanların yararlanabileceği hizmetlere yönlendiriyoruz.”
Konut iskelelerindeki tekneciler, karadaki sakinlerle aynı şekilde konut yardımı talebinde bulunabilirler. Canal & River Trust geçen yıl kendi bağlama yeri olmayan teknecilerin hükümetin enerji destek planına dahil edilmesi için kampanya yürüttü.
41 yaşındaki Mark Knightley ve 37 yaşındaki ortağı Tessa Roberts, birlikte yaşamak için en iyi şanslarının bu olduğunu fark ettikten sonra yaklaşık sekiz yıl önce Londra'daki ilk tekne evlerini satın aldılar.
Bay Knightley, “Kilometrelerce uzakta yaşayan iki ayrı daire kiraladık” dedi. “Ben oyuncuyum, Tessa ise araştırmacı, dolayısıyla fazla paramız yok. Ve birlikte yaşamanın en ucuz yolu bir tekne satın almaktı.”
Çift, beş yıl boyunca Londra'nın doğusunda Hackney'de yaklaşık 35.000 pound (45.000 $) karşılığında satın aldıkları 36 metrelik dar teknede yaşadı. Bay Knightley, “Her gece açılan bir yatak vardı ve taban alanı yaklaşık iki metrekareydi” dedi. “Ama Lee Nehri üzerindeki güzel bir marinadaydı.”
Üç yıl önce, kızlarının doğumundan kısa bir süre önce çift, Londra'nın güneydoğusundaki Rotherhithe'deki Thames Nehri üzerindeki South Dock Marina'da yaklaşık 200.000 £ karşılığında 70 ft'lik kalıcı bir Hollanda mavnasına geçiş yaptı.
Bay Knightley etraflarındaki topluluktan övgüyle söz etti – “Londra'da başka hiçbir yerde bulabileceğimiz hiçbir şeye benzemiyor” dedi. “Buradaki iskele ve teknelerde pek çok yaratıcı insan ve pek çok tarih var.”
Yine de süpermarkete ulaşmak uzun bir yürüyüş mesafesindedir ve teslimat sürücüsü adresinizi anlamazsa yemek siparişi vermek karmaşık hale gelir. Ve tabii ki mavnada çocuk büyütmenin de kendine has zorlukları var. Knightley, elektrik kesintilerinin kışın bir sorun olduğunu, “Küçük bir çocuk banyodayken korkutucu olabiliyor ve aniden zifiri karanlığa gömülüyoruz” dedi.
Bayan Roberts, “İnsanlar su nedeniyle sürekli olarak onların güvenliğinden korkmamız gerektiğini düşünüyor” dedi. “Ama bence bu bir yolun yakınında yaşamakla aynı şey: onlara dikkatli olmayı ve onları dışarıda başıboş bırakmamayı öğretiyorsunuz.”
Ancak çiftin son dönemdeki en büyük sorunu maliyetlerdeki artış oldu. Tekne lisans ücretleri Nisan 2022'ye göre yüzde 4 arttı ve Canal & River Trust da kademeli olarak 7 ft 1'den geniş tekneler için ek fiyat aralıkları uygulamaya koydu. Genişliği 10 feet 7'den büyük tekneler ilave yüzde 5 oranında ücrete tabidir.
Birleşik Krallık'taki tekne evleri, her dört yılda bir yenilenmesi gereken bir Tekne Güvenlik Planı sertifikasına ihtiyaç duyar. Dar tekneler için maliyet aşırı değil – Bay Knightley ve Bayan Roberts 300 £ (380 $) ödedi – ancak bağlama ücretleri bu yıl yüzde 11 artarak 10.000 £'a (12.450 $) yükseldi.
Bay Knightley, “Mavnamız için sertifikanın maliyeti 13.000 pound (16.500 $), ancak onu yasal olarak uyumlu hale getirme çalışması muhtemelen 10 yıl sürecek” dedi. “Bu tekne sudan en son çıktığında çeliğin değiştirilmesi gerekti ve bu da 40.000 £'a (51.000 $) mal oldu. Ayrıca yaklaşık her beş yılda bir motor bakımı yaptırmalısınız.”
Londra bölgesinde daha yüksek ücretler, Southwark Bölge Konseyi'nin 6 milyon £'a mal olan marinayı yeniden geliştirme planının bir parçası. Amaç, su ve rıhtımlardaki sağlık ve güvenlik konularını ele almak, yeni yıkama tesisleri ve bir kafe oluşturmak ve halihazırda nakliye konteynırlarında bulunan eski atölyeleri yeni, amaca yönelik olarak inşa edilmiş atölyelerle değiştirmektir.
Southwark Konseyi'nin mahalleler, eğlence ve parklardan sorumlu üyesi Catherine Rose, planın “işleyen bir marinanın korunmasına ve çekek ortamının iyileştirilmesine yardımcı olmak için acil sağlık ve güvenlik konularını ele alacağını” söyledi.
Geçişi kolaylaştırmak için konsey, tekne tamir atölyelerinde indirim ve mevcut tüm tersane işletmeleri için üç yıl boyunca şaşırtıcı kira artışları sunuyor.
Ancak Bay Knightley ve Bayan Roberts gibi tekneciler, bu hareketi düşük gelirli teknecileri daha ticari çıkarlarla değiştirmenin bir yolu olarak görüyor. Knightley, “Buradaki toplulukta şu anda konseyin temelde insanları nasıl dışarı itmeye çalıştığına dair çok fazla endişe var” dedi. “Londra'daki barınma durumu zaten berbat; Sadece durumu daha da kötüleştiriyorlar.”
Ancak tekneciler emniyet ve güvenliğin acil bir endişe olduğu konusunda hemfikirdir. Metropolitan Polis Teşkilatı su suçlarıyla ilgili ayrı veri tutmuyor ancak tekneciler marinalarda ve hatta teknelerde suçun uzun süredir bir sorun olduğunu söylüyor.
Karaya dönmeden önce 1983'ten 1995'e kadar Londra'nın Küçük Venedik'inde bunu yapan 56 yaşındaki Janusz Konarski, “Bir daha asla teknede yaşamayacağım” dedi. “Hiçbir zaman kendimi güvende hissetmedim. Bisikletimi çalmaya çalışan bir adam vardı. Sonra akıl hastası olduğu için bir tutkal yoklayıcıya çapaları gevşettirdik. Polis onu yakalamasına rağmen bana bıçak doğrulttu.”
Bay Ros, “Bu günlerde çok fazla suç işleniyormuş gibi geliyor” dedi. Çok daha fazla hırsızlık var, çok daha fazla genel hırsızlık var. Burada umutsuz zamanlar yaşıyoruz ve tekneler kolay bir hedef.”