zenrcade
Active member
Başkan Barack Obama döneminde eski savunma bakanı olan kocası Ashton B. Carter geçen Ekim ayında evinde kalp krizinden öldüğünde, Stephanie Carter geleceğe dair birçok soruyla baş başa kaldı.
Ancak bir şeyi hemen biliyordu: Olayın yaşandığı Boston’daki üç yatak odalı dairede artık yaşamak istemiyordu.
54 yaşındaki Bayan Carter, “O dairede olmak istemediğimi hemen anladım” dedi. Bay Carter’ı kaybettikten günler sonra, daha küçük bir daire bulmak için binasının kiralama ofisi ile temasa geçti.
“Sanırım insanlar fiziksel uzayda ne kadar çok acı, kayıp ve travmanın bulunduğunu hafife alıyorlar – ya da en azından ben daha önce öyle yapıyordum” dedi. “Fiziksel çevremizin nasıl hissettiğimiz üzerinde gerçekten bu kadar önemli bir etkiye sahip olabileceğini düşünmüyoruz.”
Aynı binada 822 metrekarelik tek yatak odalı bir evi ayda 5.700 dolara kiralayarak radikal bir şekilde küçülmeyi planladı ve Aralık ayı başında taşınmayı planladı. Bu ona yeni dairesini tasarlaması ve hayatındaki eşyalarla ne yapacağına karar vermesi için yaklaşık dört hafta kaldı.
Bayan Carter yardım için geçmişte birlikte çalıştığı iki profesyonele başvurdu: çiftin üç yatak odalı dairesini tasarlayan iç mimar Barbara Vail ve Carters’a önceki taşınmalarda ve planlarını planlamada yardımcı olan organizatör Rachel Rosenthal. düğün yardımcı oldu.
Bayan Carter yeni evi için eski evinden birkaç parça mobilya seçmek istemedi; tamamen yeni bir ortam istedi. Mobilyalarının ve aksesuarlarının çoğunu arkadaşlarına ve komşularına satmayı veya vermeyi planladı ve Bayan Vail’e bazı temel talimatlar verdi.
Bayan Carter, “Ona bir Nancy Meyers filminde oynamak istediğimi söyledim” dedi ve setleri gerçek hayatta birçok taklitçiye ilham veren “Something’s Gotta Give” ve “It’s Complicated” gibi filmlerin arkasındaki yapımcının adını verdi.
Bayan Vail bu mücadeleye hazırdı. “Asıl amaç onu iyileştirici, konforlu, rahat ve davetkar hale getirmekti” dedi. “Biraz daha modern olan eski dairesinden farklı bir estetiğe sahip olması gerekiyordu. Sıcak, dokulu ve desenli bir yapıya sahip olmalı.”
Ve dar zaman çerçevesinden de çekinmedi. Yeni mobilya satın almak çoğu zaman teslimat için haftalarca veya aylarca beklemek anlamına gelse de Bayan Vail yalnızca stokta bulunan ve vintage ürünleri kullanmaya odaklandı.
Örneğin oturma odası, Joss & Main’den yeşil kadife bir kanepe ve Bayan Vail’in Target’tan döşemeli bir pufla birlikte eski bir Türk halısının üzerine yerleştirdiği Anthropologie’den mermer ve pirinç bir sehpa ile destekleniyor.
Yatak odasında Chasing Paper’dan çıkarılabilir çiçekli duvar kağıdı kullandı. Bayan Vail, “Bunu kiracı dostu olmak ama yine de eklektik, özel bir görünüm yaratmak için yaptık” dedi. Daha sonra Maiden Home’dan bir yatak ve Ballard Designs’tan rattan komodinler ekledi; bunların üzerinde blok baskılı, kıvrımlı kumaş gölgeli heykelsi lambalar vardı.
Aynı zamanda Bayan Rosenthal, Bay Carter’la geçirdiği zamandan kalma önemli hatıraları saklarken, Bayan Carter’ın eski evini temizlemesine de yardım etti.
Bayan Rosenthal, “Fiziksel dağınıklığın duygusal dağınıklık yarattığına kesinlikle inanıyorum” dedi ve Bayan Carter’ın, kocasının kıyafetleri ve ofis malzemeleri gibi pek bir anlamı olmayan günlük eşyaları bağışlamasına ve yalnızca gerçekten önemli olan parçaları saklamasına yardımcı oldu. önemliydi.
Bayan Carter’ın yeni evi yeni bir başlangıç sunsa da, burası Bay Carter’ın anılarını hatırlatan şeylerle dolu: çiftin birlikte fotoğrafları, çerçeveli el yazısı notlar ve diğer eşyalar. Bayan Carter oturma odasında en sevdiği kravatlardan birini gölge kutusuna koydu. Aynısını, her tatilde görev gereği yanında getirdiği, ancak nadiren kullandığı eski bir tenis raketiyle yaptı.
Bayan Carter, “Tatilde her zaman çok eğlendiğimizi ve başka bir sporu da eklemeye ihtiyaç duymadığını düşünmeyi seviyorum” dedi.
Üzerinde “NYC için Kwispies plz” yazan, Bay Carter’ın bir gezi için Brown Tereyağlı Pirinç Krispies ikramları yapmasını isteme şekli olan el yazısıyla yazılmış bir notun yanı sıra bir fizikçi olarak çalışmalarını yansıtan ayrıntılı bir denklemi çerçeveledi.
Herend’in seramik aslan ve sincap heykelcikleri de dahil olmak üzere bazı yeni parçalar ekledi. “Ben Ash’e ‘Aslan’ dedim, o da bana ‘Sincap’ dedi” diye açıkladı. “Bütün bunlar bana onun benimle birlikte olduğunu, kehribar gibi değil, harika bir şekilde hissettiriyor.”
Bayan Carter şu anda kayıpla başa çıkmak hakkında bir kitap yazıyor ve bunu “bedeniniz, zihniniz ve alanlarınızla pratik yollarla bir ayağınızı diğerinin önüne nasıl koyacağınızı inceleyen bir el kitabı” olarak tanımlıyor.
Odak noktasının “ileriye gitmenin günlük, eylem odaklı yolları” olduğunu ekledi.
Yeni eviniz buna bir örnektir. “Çok sakinleştiriciydi ve gerçekten mutlu hissediyorum” dedi. “Burada uyanmak benim için bir fark yaratıyor.”
Living Small, daha basit, daha sürdürülebilir veya daha derli toplu bir hayat yaşamak için neler gerektiğini araştıran, iki haftada bir yayınlanan bir köşe yazısıdır.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.
Ancak bir şeyi hemen biliyordu: Olayın yaşandığı Boston’daki üç yatak odalı dairede artık yaşamak istemiyordu.
54 yaşındaki Bayan Carter, “O dairede olmak istemediğimi hemen anladım” dedi. Bay Carter’ı kaybettikten günler sonra, daha küçük bir daire bulmak için binasının kiralama ofisi ile temasa geçti.
“Sanırım insanlar fiziksel uzayda ne kadar çok acı, kayıp ve travmanın bulunduğunu hafife alıyorlar – ya da en azından ben daha önce öyle yapıyordum” dedi. “Fiziksel çevremizin nasıl hissettiğimiz üzerinde gerçekten bu kadar önemli bir etkiye sahip olabileceğini düşünmüyoruz.”
Aynı binada 822 metrekarelik tek yatak odalı bir evi ayda 5.700 dolara kiralayarak radikal bir şekilde küçülmeyi planladı ve Aralık ayı başında taşınmayı planladı. Bu ona yeni dairesini tasarlaması ve hayatındaki eşyalarla ne yapacağına karar vermesi için yaklaşık dört hafta kaldı.
Bayan Carter yardım için geçmişte birlikte çalıştığı iki profesyonele başvurdu: çiftin üç yatak odalı dairesini tasarlayan iç mimar Barbara Vail ve Carters’a önceki taşınmalarda ve planlarını planlamada yardımcı olan organizatör Rachel Rosenthal. düğün yardımcı oldu.
Bayan Carter yeni evi için eski evinden birkaç parça mobilya seçmek istemedi; tamamen yeni bir ortam istedi. Mobilyalarının ve aksesuarlarının çoğunu arkadaşlarına ve komşularına satmayı veya vermeyi planladı ve Bayan Vail’e bazı temel talimatlar verdi.
Bayan Carter, “Ona bir Nancy Meyers filminde oynamak istediğimi söyledim” dedi ve setleri gerçek hayatta birçok taklitçiye ilham veren “Something’s Gotta Give” ve “It’s Complicated” gibi filmlerin arkasındaki yapımcının adını verdi.
Bayan Vail bu mücadeleye hazırdı. “Asıl amaç onu iyileştirici, konforlu, rahat ve davetkar hale getirmekti” dedi. “Biraz daha modern olan eski dairesinden farklı bir estetiğe sahip olması gerekiyordu. Sıcak, dokulu ve desenli bir yapıya sahip olmalı.”
Ve dar zaman çerçevesinden de çekinmedi. Yeni mobilya satın almak çoğu zaman teslimat için haftalarca veya aylarca beklemek anlamına gelse de Bayan Vail yalnızca stokta bulunan ve vintage ürünleri kullanmaya odaklandı.
Örneğin oturma odası, Joss & Main’den yeşil kadife bir kanepe ve Bayan Vail’in Target’tan döşemeli bir pufla birlikte eski bir Türk halısının üzerine yerleştirdiği Anthropologie’den mermer ve pirinç bir sehpa ile destekleniyor.
Yatak odasında Chasing Paper’dan çıkarılabilir çiçekli duvar kağıdı kullandı. Bayan Vail, “Bunu kiracı dostu olmak ama yine de eklektik, özel bir görünüm yaratmak için yaptık” dedi. Daha sonra Maiden Home’dan bir yatak ve Ballard Designs’tan rattan komodinler ekledi; bunların üzerinde blok baskılı, kıvrımlı kumaş gölgeli heykelsi lambalar vardı.
Aynı zamanda Bayan Rosenthal, Bay Carter’la geçirdiği zamandan kalma önemli hatıraları saklarken, Bayan Carter’ın eski evini temizlemesine de yardım etti.
Bayan Rosenthal, “Fiziksel dağınıklığın duygusal dağınıklık yarattığına kesinlikle inanıyorum” dedi ve Bayan Carter’ın, kocasının kıyafetleri ve ofis malzemeleri gibi pek bir anlamı olmayan günlük eşyaları bağışlamasına ve yalnızca gerçekten önemli olan parçaları saklamasına yardımcı oldu. önemliydi.
Bayan Carter’ın yeni evi yeni bir başlangıç sunsa da, burası Bay Carter’ın anılarını hatırlatan şeylerle dolu: çiftin birlikte fotoğrafları, çerçeveli el yazısı notlar ve diğer eşyalar. Bayan Carter oturma odasında en sevdiği kravatlardan birini gölge kutusuna koydu. Aynısını, her tatilde görev gereği yanında getirdiği, ancak nadiren kullandığı eski bir tenis raketiyle yaptı.
Bayan Carter, “Tatilde her zaman çok eğlendiğimizi ve başka bir sporu da eklemeye ihtiyaç duymadığını düşünmeyi seviyorum” dedi.
Üzerinde “NYC için Kwispies plz” yazan, Bay Carter’ın bir gezi için Brown Tereyağlı Pirinç Krispies ikramları yapmasını isteme şekli olan el yazısıyla yazılmış bir notun yanı sıra bir fizikçi olarak çalışmalarını yansıtan ayrıntılı bir denklemi çerçeveledi.
Herend’in seramik aslan ve sincap heykelcikleri de dahil olmak üzere bazı yeni parçalar ekledi. “Ben Ash’e ‘Aslan’ dedim, o da bana ‘Sincap’ dedi” diye açıkladı. “Bütün bunlar bana onun benimle birlikte olduğunu, kehribar gibi değil, harika bir şekilde hissettiriyor.”
Bayan Carter şu anda kayıpla başa çıkmak hakkında bir kitap yazıyor ve bunu “bedeniniz, zihniniz ve alanlarınızla pratik yollarla bir ayağınızı diğerinin önüne nasıl koyacağınızı inceleyen bir el kitabı” olarak tanımlıyor.
Odak noktasının “ileriye gitmenin günlük, eylem odaklı yolları” olduğunu ekledi.
Yeni eviniz buna bir örnektir. “Çok sakinleştiriciydi ve gerçekten mutlu hissediyorum” dedi. “Burada uyanmak benim için bir fark yaratıyor.”
Living Small, daha basit, daha sürdürülebilir veya daha derli toplu bir hayat yaşamak için neler gerektiğini araştıran, iki haftada bir yayınlanan bir köşe yazısıdır.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.