zenrcade
Active member
Bu, çağdaş bahçeciliğin bir kâsesidir ve hem bilim insanları hem de peyzaj mimarları için bir araştırma konusudur: Amerika Birleşik Devletleri’ndeki tahmini 40 milyon dönümlük çim alanı nasıl yeniden icat edilir ve vurgu yerli bitkilere nasıl kaydırılır?
Söz? Daha az çevresel hasar ve daha fazla biyolojik çeşitlilik.
Geleneksel çim bakımı, esasen biyoçeşitliliğe karşı sürekli bir savaştır; çim biçme bıçakları ve kimyasallarla yürütülen bir savaştır. Tüm rakamlar (boşa harcanan galonlarca su, üretilen tonlarca kirlilik) bize durmamızı söylüyor.
Peki bütün bu biçilmiş çimlerin yerini ne alacak? Cevap kolay değil.
New York, Ithaca’daki Cornell Botanik Bahçeleri’nde bitki ekolojisti Todd Bittner ve meslektaşları, yaklaşık 15 yıl önce Yerli Çim Gösterim Alanı olarak bilinen 1 dönümlük bir araştırma projesinde bu soruyu ele aldılar.
“Lütfen Yapmak Bu bitkilerin üzerinde yürüyün” uyarısı veren bir tabela, ziyaretçilere ayaklarının altında neler olduğunu açıklıyor: geleneksel çimlere alternatif olarak “az büyüyen yerli bitkiler” testi.
Bay Bittner, amacın “kabul edilebilir estetik” sağlayan ve “orta düzeyde çiğnenmeyi tolere edebilen”, ancak şu ana kadar ana dayanak noktaları olan çeşitli fescue familyası, çok yıllık çavdar otu ve Kentucky bluegrass’tan diğer her bakımdan farklı olan türleri tanımlamak olduğunu söyledi. geleneksel çimler vardı.
Botanik Bahçesi’nde doğal alanlar müdürü olarak Cornell Üniversitesi kampüsünün yaklaşık üçte biri dahil olmak üzere 3.600 dönümlük alanı yöneten Bay Bittner, başarıyla yeniden tasarlanmış bir çimin sürdürülebilir olduğunu ve çok az sulama gerektirdiğini veya hiç sulama gerektirmediğini söyledi.
Gübre ya da tarım ilacına gerek yok” dedi. Ve yeni versiyonun yılda yalnızca bir veya iki kez biçilmesi gerekiyor; bu da ülkedeki çim biçme makinelerinin yıllık olarak kullandığı 800 milyon galondan fazla benzini ve bunun sonucunda ortaya çıkan karbondioksit emisyonlarını önemli ölçüde azaltıyor.
Cornell projesi ayrıca, kurulduktan sonra minimum düzeyde elle yabani ot temizliği gerektiren ve en az yüzde 85’i yerli olan ve çeşitli yerli böceklere ve diğer hayvanlara ev sahipliği yapan bir topluluk oluşturan bitkileri tanımlamayı da amaçlıyor.
Geleceğe bakan Bay Bittner’ın başka bir isteği daha var: Yeni çim çimi, mevcut çim çimlerimiz gibi, tohumlardan kolaylıkla yetiştirilebilir.
Bu, alçakta büyüyen, çimen benzeri bir görünüme sahip olan ve Delaware’deki Mt. Cuba Merkezi’nde ve diğer yerlerde çim alternatiflerine ilişkin diğer çalışmaların odak noktası olan belirli saz türleri (Carex) için bir engel olmuştur. Ancak Bay Bittner, Pennsylvania sazlığı (C. pensylvanica) gibi bazılarının “tohumdan kolayca büyüyemediğini ve bu da sorunun küçük bir kısmı” dedi. “Bunun insanların kopyalayabileceği bir şey olmasını istedik.”
Cornell’in tercihi: Danthonia’nın iki türü
Başka yerlerdeki araştırmacılar, kır çiçeği çayırları ve daha büyük otların hakim olduğu bozkır benzeri toplulukların yanı sıra yerli olmayan beyaz yonca ve az biçilmiş çayır karışımları gibi yer örtüleri de dahil olmak üzere çimleri değiştirmek için çeşitli seçenekleri incelediler.
Botanik Bahçesi ekibinin projeyi Cornell’e sabitlemek için çok uzağa bakmasına gerek kalmadı. Personel bahçıvanı olan Krissy Boys’un, alçakta büyüyen yerli çimlerden ilham alan bir fikri vardı.
“Eski bir mevsimlik yol boyunca büyüdüğünü gördüğümde Danthonia’ya aşık oldum” dedi.
Elektrik hatlarının altında, eski şehir parklarında ve mezarlıklarda fark ettiği, toprakta yetişen ve yalnızca ara sıra biçilen, genellikle yulaf otu olarak adlandırılan bir otsu ot cinsinin iki üyesinden bahsediyordu.
“Yerli türlerin ve çim estetiğinin birleşimi, yerel çim tasarımına ilham kaynağı oldu” dedi.
Lady Bird Johnson Yabani Çiçek Merkezi’ne göre Kanada ve Meksika’nın 45 eyaleti ve bazı bölgelerine özgü olan yoksulluk yulaf otu (Danthonia spicata) ve doğudaki bir tür olan düz yulaf otu (Danthonia sıkıştıra), Cornell’in çimlerindeki iki baskın tür haline geldi.
Danthonia, mevcut serin mevsim çimlerimiz gibi, ilkbaharda ve sonbaharda tekrar büyüyor. Doğal olarak kısa boyludurlar: D. spicata yaklaşık 12 inç boyundadır ve D.compressa muhtemelen 18 inç boyundadır. Çiçek açtıklarında başakçıkları yeşillikten 15 ila 25 santimetre daha fazla çıkıntı yapar.
2009 yılında Cornell’deki orijinal yerli çim ekimi, 11’i çimen ve sazlık olmak üzere 20’den fazla bitki türünü içeriyordu; doğal çimenler ve sazlıkların hakim olduğu türler örnek alınarak tasarlanmış bir bitki topluluğu.
Bitkiler, çimin çıkarıldığı toprağa küçük tıkaçlar halinde ekildi veya yerleştirildi, böylece çok fazla organik madde ve verimlilik kaybedildi. Geriye kalan toprak, koşulları daha drenajlı ve daha az verimli hale getirmek için kumla (ve daha sonraki bir aşamada kireçtaşı tozuyla) zenginleştirildi; geleneksel çimler için sunduklarımızın tam tersi ve çevreye büyük bir maliyetle bağlılar.
Cornell’deki koşullar aynı zamanda çimenlerimizin genellikle yetiştiği besin açısından zengin, tınlı toprağı tercih eden yabani otları da kasıtlı olarak teşvik etti.
Bay Bittner, “Bu, çimlerdeki yabani otların yetişmesine daha az, yerli bitkilere daha fazla elverişli hale gelmesine yol açtı” dedi. “Aynı zamanda sulanmaya ve gübrelenmeye ihtiyaç duymadıkları bir ortam da yarattı.”
Gelişen bir sahne, Succession’ın izniyle
Eğer buna doğal bir yaklaşımla yaklaşırsanız, kendinizi akışkanlığa hazırlayın.
Herhangi bir doğal toplulukta olduğu gibi, veraset geçerlidir. Cornell’in orijinal bitki listesindeki her şey hayatta kalmadı ve yeni gelenler kendi yollarını tohumladılar. Tesadüfen yeni gelenler arasında çeşitli yerli asterler, üç tür viyola ve arı balsamı (Monarda fistulosa) bulunmaktadır.
Bay Bittner, araştırmacıların “yerli olmayan iyi huyluları kucakladığını” söyledi; bunlar arasında gönüllü beyaz yonca (Trifolium repens), kendi kendini onaran yonca (Prunella vulgaris ssp. vulgaris), sarı kantaron (Hypericum perforatum) ve bazı küçük düğünçiçekleri (Ranunculus) yer alıyor. acris). .
“İyi huylu diyorum ama bazıları tozlaştırıcı habitat gibi aslında fayda sağlıyor” diye devam etti. “Ve kendi sahamızdaki en önemli şey çeşitliliği teşvik etmektir.”
Ancak alçak minik çiçek kümelerine sahip mavi kanlı (Houstonia caerulea) gibi yerli bir tür yoktur. Columbine (Aquilegia canadensis) ve yabani sardunya (Geranium maculatum) da ortadan kaybolmuştur.
“Houstonia ilk birkaç yılda burayı sevdi. Olağanüstü ve nefes kesiciydi” dedi Bay Bittner. “Bunun erken dönemde ardışık bir tür olduğunu ancak sonunda yer değiştirdiğini düşünüyoruz. Ancak ekolojik topluluklardaki bitkilerin gelgitleri de bir rol oynuyor. Bu öncü türlere ve daha sonra gelecek olanlara sahip olmak istiyorsunuz.”
Özellikle iyi performans gösteren çok yıllık bitkilerden biri, küçük lavanta pembesi boru şeklindeki çiçekleri, uzun dilli arılar ve kelebeklerin yanı sıra sinek kuşlarının da dahil olduğu çeşitli tozlayıcıları çekebilen kıllı sakallı dildir (Penstemon hirsutus).
Hayvanlarla bu tür etkileşimler büyük bir değerdi. Üniversite entomologları yerel çimlerde geleneksel çimlere göre neredeyse dört kat daha fazla böcek ailesi gördüklerini bildiriyorlar. Bir günde 36 aileyi orada gördüler.
Bay Bittner, “Tozlaştırıcılarımız, otoburlarımız, avcılarımız, parazitoitlerimiz vardı; bu böcek topluluğunun doğayı taklit eden karmaşık ağı” dedi. “Yerli bitkiler için yararlı bir yaşam alanı yaratmak, yerel çimleri oluştururken hedeflerimizden biri de buydu. Sayı ve karmaşıklık açısından beklentilerimizi çok aştı.”
Tırpanınızı (ya da ot kırıcınızı) çıkarın.
Diğer iyi haber ise biçme işlemlerindeki büyük azalmadır. Bu tür bir çim oluşturulduktan sonra, yılda yalnızca birkaç saatlik bakım gerektirir; belki bir veya iki kesim.
Herr, Bittner, çayır yerine çim görünümü elde etmek için, “rahat olduğunuz seviyeye göre yüksekliği kontrol etmek ve yaz aylarında bile estetik olarak istediğiniz yüksekliği elde etmek için ne sıklıkta biçtiğinizi kontrol etmek” gerektiğini söyledi.
Minimum 15 ila 20 inç önererek, “Çok kısa kesmeyin” tavsiyesinde bulundu.
Dezavantajlarından biri, bıçakların yüksekliğe ayarlanamaması nedeniyle geleneksel aletlerin yeterli olmamasıdır. O halde ot öldürücüyü dışarı çıkarın. Bu yıl da bahçe personeli tırpanı kullandı.
Biçmedikleri (ya da üzerinde yürümedikleri) bir şey var: Doğu dikenli armut kaktüsü (Opuntia cespitosa), çimlerin bu yeni görünümünde kendini evinde hisseden en şaşırtıcı New Yorklulardan biri.
Peki bunu evde deneyebilir misiniz?
Danthonia tohumları henüz bahçe merkezi raflarında bulunmuyor, ancak tohumlar ve fişler bazı özel yerli bitki şirketleri tarafından satılıyor.
Bay Bittner, “Öncelikle bu bir tavuk ve yumurta sorunudur” dedi. “Halkın ve tüketici talebinin ilgisi olması gerekiyor. Ve sonra tedarik bileşeninin olması gerekiyor.
Cornell Botanik Bahçeleri, yerel kaynaklı tohumların bulunabilirliğini genişletmek için diğer kurumlarla, ticari fidanlıklarla ve tohum şirketleriyle işbirliğine dayalı bir çaba olan Kuzeydoğu Tohum Ağı’na katılarak bu durumu değiştirmeye çalışıyor. Bunu yapmak için yerel çim ekibi çim biçme işlemini tohum hasadı sonrasına, yıllık bakımı ise Temmuz sonu veya Ağustos başına erteliyor.
Daha büyük olan 40 milyon hektarlık oyun sonu her zaman ön plandadır.
Bay Bittner’ın belirttiği gibi, “Çimleri daha sürdürülebilir bir şeye dönüştürmek, her ev sahibinin iklim krizine topluca çözüm bulmak ve doğaya yardım etmek için gerçekleştirebileceği bir eylemdir.”
Margaret Roach web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır Bahçeye giden bir yolve aynı isimde bir kitap.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.
Söz? Daha az çevresel hasar ve daha fazla biyolojik çeşitlilik.
Geleneksel çim bakımı, esasen biyoçeşitliliğe karşı sürekli bir savaştır; çim biçme bıçakları ve kimyasallarla yürütülen bir savaştır. Tüm rakamlar (boşa harcanan galonlarca su, üretilen tonlarca kirlilik) bize durmamızı söylüyor.
Peki bütün bu biçilmiş çimlerin yerini ne alacak? Cevap kolay değil.
New York, Ithaca’daki Cornell Botanik Bahçeleri’nde bitki ekolojisti Todd Bittner ve meslektaşları, yaklaşık 15 yıl önce Yerli Çim Gösterim Alanı olarak bilinen 1 dönümlük bir araştırma projesinde bu soruyu ele aldılar.
“Lütfen Yapmak Bu bitkilerin üzerinde yürüyün” uyarısı veren bir tabela, ziyaretçilere ayaklarının altında neler olduğunu açıklıyor: geleneksel çimlere alternatif olarak “az büyüyen yerli bitkiler” testi.
Bay Bittner, amacın “kabul edilebilir estetik” sağlayan ve “orta düzeyde çiğnenmeyi tolere edebilen”, ancak şu ana kadar ana dayanak noktaları olan çeşitli fescue familyası, çok yıllık çavdar otu ve Kentucky bluegrass’tan diğer her bakımdan farklı olan türleri tanımlamak olduğunu söyledi. geleneksel çimler vardı.
Botanik Bahçesi’nde doğal alanlar müdürü olarak Cornell Üniversitesi kampüsünün yaklaşık üçte biri dahil olmak üzere 3.600 dönümlük alanı yöneten Bay Bittner, başarıyla yeniden tasarlanmış bir çimin sürdürülebilir olduğunu ve çok az sulama gerektirdiğini veya hiç sulama gerektirmediğini söyledi.
Gübre ya da tarım ilacına gerek yok” dedi. Ve yeni versiyonun yılda yalnızca bir veya iki kez biçilmesi gerekiyor; bu da ülkedeki çim biçme makinelerinin yıllık olarak kullandığı 800 milyon galondan fazla benzini ve bunun sonucunda ortaya çıkan karbondioksit emisyonlarını önemli ölçüde azaltıyor.
Cornell projesi ayrıca, kurulduktan sonra minimum düzeyde elle yabani ot temizliği gerektiren ve en az yüzde 85’i yerli olan ve çeşitli yerli böceklere ve diğer hayvanlara ev sahipliği yapan bir topluluk oluşturan bitkileri tanımlamayı da amaçlıyor.
Geleceğe bakan Bay Bittner’ın başka bir isteği daha var: Yeni çim çimi, mevcut çim çimlerimiz gibi, tohumlardan kolaylıkla yetiştirilebilir.
Bu, alçakta büyüyen, çimen benzeri bir görünüme sahip olan ve Delaware’deki Mt. Cuba Merkezi’nde ve diğer yerlerde çim alternatiflerine ilişkin diğer çalışmaların odak noktası olan belirli saz türleri (Carex) için bir engel olmuştur. Ancak Bay Bittner, Pennsylvania sazlığı (C. pensylvanica) gibi bazılarının “tohumdan kolayca büyüyemediğini ve bu da sorunun küçük bir kısmı” dedi. “Bunun insanların kopyalayabileceği bir şey olmasını istedik.”
Cornell’in tercihi: Danthonia’nın iki türü
Başka yerlerdeki araştırmacılar, kır çiçeği çayırları ve daha büyük otların hakim olduğu bozkır benzeri toplulukların yanı sıra yerli olmayan beyaz yonca ve az biçilmiş çayır karışımları gibi yer örtüleri de dahil olmak üzere çimleri değiştirmek için çeşitli seçenekleri incelediler.
Botanik Bahçesi ekibinin projeyi Cornell’e sabitlemek için çok uzağa bakmasına gerek kalmadı. Personel bahçıvanı olan Krissy Boys’un, alçakta büyüyen yerli çimlerden ilham alan bir fikri vardı.
“Eski bir mevsimlik yol boyunca büyüdüğünü gördüğümde Danthonia’ya aşık oldum” dedi.
Elektrik hatlarının altında, eski şehir parklarında ve mezarlıklarda fark ettiği, toprakta yetişen ve yalnızca ara sıra biçilen, genellikle yulaf otu olarak adlandırılan bir otsu ot cinsinin iki üyesinden bahsediyordu.
“Yerli türlerin ve çim estetiğinin birleşimi, yerel çim tasarımına ilham kaynağı oldu” dedi.
Lady Bird Johnson Yabani Çiçek Merkezi’ne göre Kanada ve Meksika’nın 45 eyaleti ve bazı bölgelerine özgü olan yoksulluk yulaf otu (Danthonia spicata) ve doğudaki bir tür olan düz yulaf otu (Danthonia sıkıştıra), Cornell’in çimlerindeki iki baskın tür haline geldi.
Danthonia, mevcut serin mevsim çimlerimiz gibi, ilkbaharda ve sonbaharda tekrar büyüyor. Doğal olarak kısa boyludurlar: D. spicata yaklaşık 12 inç boyundadır ve D.compressa muhtemelen 18 inç boyundadır. Çiçek açtıklarında başakçıkları yeşillikten 15 ila 25 santimetre daha fazla çıkıntı yapar.
2009 yılında Cornell’deki orijinal yerli çim ekimi, 11’i çimen ve sazlık olmak üzere 20’den fazla bitki türünü içeriyordu; doğal çimenler ve sazlıkların hakim olduğu türler örnek alınarak tasarlanmış bir bitki topluluğu.
Bitkiler, çimin çıkarıldığı toprağa küçük tıkaçlar halinde ekildi veya yerleştirildi, böylece çok fazla organik madde ve verimlilik kaybedildi. Geriye kalan toprak, koşulları daha drenajlı ve daha az verimli hale getirmek için kumla (ve daha sonraki bir aşamada kireçtaşı tozuyla) zenginleştirildi; geleneksel çimler için sunduklarımızın tam tersi ve çevreye büyük bir maliyetle bağlılar.
Cornell’deki koşullar aynı zamanda çimenlerimizin genellikle yetiştiği besin açısından zengin, tınlı toprağı tercih eden yabani otları da kasıtlı olarak teşvik etti.
Bay Bittner, “Bu, çimlerdeki yabani otların yetişmesine daha az, yerli bitkilere daha fazla elverişli hale gelmesine yol açtı” dedi. “Aynı zamanda sulanmaya ve gübrelenmeye ihtiyaç duymadıkları bir ortam da yarattı.”
Gelişen bir sahne, Succession’ın izniyle
Eğer buna doğal bir yaklaşımla yaklaşırsanız, kendinizi akışkanlığa hazırlayın.
Herhangi bir doğal toplulukta olduğu gibi, veraset geçerlidir. Cornell’in orijinal bitki listesindeki her şey hayatta kalmadı ve yeni gelenler kendi yollarını tohumladılar. Tesadüfen yeni gelenler arasında çeşitli yerli asterler, üç tür viyola ve arı balsamı (Monarda fistulosa) bulunmaktadır.
Bay Bittner, araştırmacıların “yerli olmayan iyi huyluları kucakladığını” söyledi; bunlar arasında gönüllü beyaz yonca (Trifolium repens), kendi kendini onaran yonca (Prunella vulgaris ssp. vulgaris), sarı kantaron (Hypericum perforatum) ve bazı küçük düğünçiçekleri (Ranunculus) yer alıyor. acris). .
“İyi huylu diyorum ama bazıları tozlaştırıcı habitat gibi aslında fayda sağlıyor” diye devam etti. “Ve kendi sahamızdaki en önemli şey çeşitliliği teşvik etmektir.”
Ancak alçak minik çiçek kümelerine sahip mavi kanlı (Houstonia caerulea) gibi yerli bir tür yoktur. Columbine (Aquilegia canadensis) ve yabani sardunya (Geranium maculatum) da ortadan kaybolmuştur.
“Houstonia ilk birkaç yılda burayı sevdi. Olağanüstü ve nefes kesiciydi” dedi Bay Bittner. “Bunun erken dönemde ardışık bir tür olduğunu ancak sonunda yer değiştirdiğini düşünüyoruz. Ancak ekolojik topluluklardaki bitkilerin gelgitleri de bir rol oynuyor. Bu öncü türlere ve daha sonra gelecek olanlara sahip olmak istiyorsunuz.”
Özellikle iyi performans gösteren çok yıllık bitkilerden biri, küçük lavanta pembesi boru şeklindeki çiçekleri, uzun dilli arılar ve kelebeklerin yanı sıra sinek kuşlarının da dahil olduğu çeşitli tozlayıcıları çekebilen kıllı sakallı dildir (Penstemon hirsutus).
Hayvanlarla bu tür etkileşimler büyük bir değerdi. Üniversite entomologları yerel çimlerde geleneksel çimlere göre neredeyse dört kat daha fazla böcek ailesi gördüklerini bildiriyorlar. Bir günde 36 aileyi orada gördüler.
Bay Bittner, “Tozlaştırıcılarımız, otoburlarımız, avcılarımız, parazitoitlerimiz vardı; bu böcek topluluğunun doğayı taklit eden karmaşık ağı” dedi. “Yerli bitkiler için yararlı bir yaşam alanı yaratmak, yerel çimleri oluştururken hedeflerimizden biri de buydu. Sayı ve karmaşıklık açısından beklentilerimizi çok aştı.”
Tırpanınızı (ya da ot kırıcınızı) çıkarın.
Diğer iyi haber ise biçme işlemlerindeki büyük azalmadır. Bu tür bir çim oluşturulduktan sonra, yılda yalnızca birkaç saatlik bakım gerektirir; belki bir veya iki kesim.
Herr, Bittner, çayır yerine çim görünümü elde etmek için, “rahat olduğunuz seviyeye göre yüksekliği kontrol etmek ve yaz aylarında bile estetik olarak istediğiniz yüksekliği elde etmek için ne sıklıkta biçtiğinizi kontrol etmek” gerektiğini söyledi.
Minimum 15 ila 20 inç önererek, “Çok kısa kesmeyin” tavsiyesinde bulundu.
Dezavantajlarından biri, bıçakların yüksekliğe ayarlanamaması nedeniyle geleneksel aletlerin yeterli olmamasıdır. O halde ot öldürücüyü dışarı çıkarın. Bu yıl da bahçe personeli tırpanı kullandı.
Biçmedikleri (ya da üzerinde yürümedikleri) bir şey var: Doğu dikenli armut kaktüsü (Opuntia cespitosa), çimlerin bu yeni görünümünde kendini evinde hisseden en şaşırtıcı New Yorklulardan biri.
Peki bunu evde deneyebilir misiniz?
Danthonia tohumları henüz bahçe merkezi raflarında bulunmuyor, ancak tohumlar ve fişler bazı özel yerli bitki şirketleri tarafından satılıyor.
Bay Bittner, “Öncelikle bu bir tavuk ve yumurta sorunudur” dedi. “Halkın ve tüketici talebinin ilgisi olması gerekiyor. Ve sonra tedarik bileşeninin olması gerekiyor.
Cornell Botanik Bahçeleri, yerel kaynaklı tohumların bulunabilirliğini genişletmek için diğer kurumlarla, ticari fidanlıklarla ve tohum şirketleriyle işbirliğine dayalı bir çaba olan Kuzeydoğu Tohum Ağı’na katılarak bu durumu değiştirmeye çalışıyor. Bunu yapmak için yerel çim ekibi çim biçme işlemini tohum hasadı sonrasına, yıllık bakımı ise Temmuz sonu veya Ağustos başına erteliyor.
Daha büyük olan 40 milyon hektarlık oyun sonu her zaman ön plandadır.
Bay Bittner’ın belirttiği gibi, “Çimleri daha sürdürülebilir bir şeye dönüştürmek, her ev sahibinin iklim krizine topluca çözüm bulmak ve doğaya yardım etmek için gerçekleştirebileceği bir eylemdir.”
Margaret Roach web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır Bahçeye giden bir yolve aynı isimde bir kitap.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.