zenrcade
Active member
S: On yıl boyunca Ronda Kaysen, Haber’ın “Ask Real Estate” adlı köşe yazarı olarak her hafta New Yorker’ın sorularını yanıtladı. Şimdi, The Times için daha fazla makale yazmaya odaklanırken, geriye dönüp öğrendiklerine bakıyor. En zor soruları nasıl yanıtladı ve konut tavsiyesi arayan birine hangi veda sözlerini verirdi?
A: Yabancılara ev sahipleri, kooperatif yöneticileri, oda arkadaşları ve komşularla nasıl başa çıkılacağını açıklamak tuhaf bir iştir. Ama 2013’te Emlaktan Sor köşesini yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra editörüm bana şu tavsiyeyi verdi: Beni otoriter ama bilgili bir abla olarak düşün. İki ablayla büyümüş biri olarak anladım. Eğer yanılıyorsan, seni düzeltmek için buradaydım. Haksızlığa uğramış olsaydın, kendini savunmana yardım edebilirdim.
Kısa süre sonra The Times için bir tür 311 acil durum numarası oldum, New Yorkluların konutlarını yöneten Bizans kuralları hakkında kafası karışmış sorularını yanıtladım. Ayrılmayı reddeden bir oda arkadaşını nasıl kovabilirsin? Bir kooperatif gerçekten geceleyen misafirleri yasaklayabilir mi?
Her hafta çözümler aradım, mevzuatı inceledim ve bu sorunların nasıl çözülebileceği veya çözülebileceği konusunda sektör uzmanları, devlet kurumları, avukatlar ve diğer uzmanlarla konuştum.
Ve burada ortak bir konu buldum: harekete geçmeden önce haklarınızı ve etkinizi bilin. Ne yapacağınıza karar vermeden önce kira kontratınızı okuyun, eyalet ve şehir yasalarını okuyun ve en kötü senaryoyu tahmin edin.
Müttefik bulmanın yardımcı olduğunu öğrendim. Aylardır çalıntı paketlerle uğraşıyorsanız muhtemelen tek siz değilsiniz. Tarafsız bir ev sahibini rahatsız eden bir koro halindeki sesleri görmezden gelmek, tek bir kişiyi görmezden gelmekten daha zordur. Elbette bu, komşularınızla konuşmanız gerektiği anlamına gelir ve hangi New Yorklu bunu yapmak ister?
Bu da beni bir sonraki derse getiriyor: New Yorklular için diğer insanlar cehennemdir. Evet, ev sahiplerine ve kooperatif liderlerine içerliyorlar ama aynı zamanda birbirlerine de oldukça kızgınlar. Birbirlerinin evcil hayvanlarından, çocuklarından, müzik zevklerinden ve sigara içme alışkanlıklarından nefret ederler. Komşuları, kendi evinde çıplak dolaştığını ihbar edince bir kişi şok oldu. Bir ev alıcısı, satıcının avizeyi alacağına inanamadı.
Okuyucular bundan ne çıkarabilir? Birbiriyle konuşmak. Bir şişe şarap ya da bir kutu bisküvi, barışı korumada uzun bir yol kat edebilir. Ancak haklarınız ihlal edildiğinde ve hukuk yanınızda olduğunda, tekneyi sallamaktan ve kendinizi korumaktan korkmayın. (Kazandığınız müttefiklerin arkanızda sıralandığını bile görebilirsiniz.)
Batonu yeni bir köşe yazarına devrettiğimde, insanların şehirde daha sakin, daha aklı başında hayatlar yaşamasına yardım etmeyi özleyeceğim. Ve evet, otoriter abla olmayı da özleyeceğim.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.
A: Yabancılara ev sahipleri, kooperatif yöneticileri, oda arkadaşları ve komşularla nasıl başa çıkılacağını açıklamak tuhaf bir iştir. Ama 2013’te Emlaktan Sor köşesini yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra editörüm bana şu tavsiyeyi verdi: Beni otoriter ama bilgili bir abla olarak düşün. İki ablayla büyümüş biri olarak anladım. Eğer yanılıyorsan, seni düzeltmek için buradaydım. Haksızlığa uğramış olsaydın, kendini savunmana yardım edebilirdim.
Kısa süre sonra The Times için bir tür 311 acil durum numarası oldum, New Yorkluların konutlarını yöneten Bizans kuralları hakkında kafası karışmış sorularını yanıtladım. Ayrılmayı reddeden bir oda arkadaşını nasıl kovabilirsin? Bir kooperatif gerçekten geceleyen misafirleri yasaklayabilir mi?
Her hafta çözümler aradım, mevzuatı inceledim ve bu sorunların nasıl çözülebileceği veya çözülebileceği konusunda sektör uzmanları, devlet kurumları, avukatlar ve diğer uzmanlarla konuştum.
Ve burada ortak bir konu buldum: harekete geçmeden önce haklarınızı ve etkinizi bilin. Ne yapacağınıza karar vermeden önce kira kontratınızı okuyun, eyalet ve şehir yasalarını okuyun ve en kötü senaryoyu tahmin edin.
Müttefik bulmanın yardımcı olduğunu öğrendim. Aylardır çalıntı paketlerle uğraşıyorsanız muhtemelen tek siz değilsiniz. Tarafsız bir ev sahibini rahatsız eden bir koro halindeki sesleri görmezden gelmek, tek bir kişiyi görmezden gelmekten daha zordur. Elbette bu, komşularınızla konuşmanız gerektiği anlamına gelir ve hangi New Yorklu bunu yapmak ister?
Bu da beni bir sonraki derse getiriyor: New Yorklular için diğer insanlar cehennemdir. Evet, ev sahiplerine ve kooperatif liderlerine içerliyorlar ama aynı zamanda birbirlerine de oldukça kızgınlar. Birbirlerinin evcil hayvanlarından, çocuklarından, müzik zevklerinden ve sigara içme alışkanlıklarından nefret ederler. Komşuları, kendi evinde çıplak dolaştığını ihbar edince bir kişi şok oldu. Bir ev alıcısı, satıcının avizeyi alacağına inanamadı.
Okuyucular bundan ne çıkarabilir? Birbiriyle konuşmak. Bir şişe şarap ya da bir kutu bisküvi, barışı korumada uzun bir yol kat edebilir. Ancak haklarınız ihlal edildiğinde ve hukuk yanınızda olduğunda, tekneyi sallamaktan ve kendinizi korumaktan korkmayın. (Kazandığınız müttefiklerin arkanızda sıralandığını bile görebilirsiniz.)
Batonu yeni bir köşe yazarına devrettiğimde, insanların şehirde daha sakin, daha aklı başında hayatlar yaşamasına yardım etmeyi özleyeceğim. Ve evet, otoriter abla olmayı da özleyeceğim.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun.