zenrcade
Active member
Shen Peng’in büyükbabası öldükten kısa bir süre sonra, büyükannesi bir zamanlar kendisinin ve kocasının yaşadığı evi ziyaret etti. Hükümet, kuzey Çin’deki evi yaklaşık 15 yıl önce bir yeniden geliştirme projesinin parçası olarak yıkmıştı. Site gelişmemişti ve çimenler çok büyümüş olduğu için ailenin eski mülkünün etrafında zar zor yürüyebiliyordu.
Bay Shen, anılarını farklı bir şekilde yeniden yaşamasına yardım edip edemeyeceğini merak etti.
Altı aydan fazla bir süre kuaförlük işinin ardından gizlice çalıştı. Son olarak, şimdi 31 yaşında olan Bay Shen, büyükannesine bir sürpriz sundu – eski evinin 1:20 ölçeğinde el yapımı bir kopyası.
Avluda posta pulu büyüklüğünde mavi bir battaniyeyle örtülü tel bir çamaşır ipi vardı. Köpük levha ve alçıdan yapılmış bir barakanın önünde cılız bir bisiklet vardı. Bay Shen, tuğla duvarın kalan parçasını daha iyi yeniden yaratmak için eski evin bulunduğu yere bile gitti.
Proje, onu Çin’de giderek daha acil bir ihtiyacı karşılayan küçük ama büyümekte olan bir sanat topluluğuyla tanıştırdı: Çin’in modernleşmesiyle yıkılan, yeniden yapılanan veya başka bir şekilde süpürülen evlerin minyatür kopyaları.
Minyatür tasarlamak ve toplamak, batıda uzun zamandır bir hobi olmuştur. 17. yüzyıl Kuzey Avrupa’sında oyuncak bebek evleri, zenginlerin eşyalarını sergilemesinin bir yoluydu. Bugün meraklılar, gerçeklerden kaçmaktan sofistike iç tasarıma kadar çeşitli nedenler sunuyor. Ancak sanatçıların formun nispeten yeni olduğunu söylediği Çin’de minyatürler, baş döndürücü bir hızla değişen bir toplumla hesaplaşmanın bir yolu haline geldi.
Son 40 yılda Çin, dünyanın en fakir ülkelerinden biri olmaktan çıkıp ikinci büyük ekonomisine sahip oldu. Şehirlerde yaşayanların oranı üç katına çıktı ve çok sayıda Çinli, genellikle hükümetin temizlik kampanyalarının bir sonucu olarak, çocukluklarındaki yapıların yok olduğunu gördü.
“Aslında artık kimse bu evlerde yaşamak istemez. İnsanlar güzel şeylere bir kez alışınca, eski püskü olanlarla baş edemezler” dedi Bay Shen. Ama “hayatın hızı artık çok hızlı. Bir gökdelende yaşıyor olmanız, mutlu olduğunuz anlamına gelmez.”
Minyatürler, “tüm maddi ihtiyaçlar karşılandığında bir tür manevi zevk sunar” dedi.
Zanaat göreceli bir niş olmaya devam ediyor: Çin sosyal medyasında büyük bir takipçi kitlesine sahip yalnızca bir düzine kadar sanatçı var. Ancak sanatçıların kreasyonları hakkındaki gönderileri yüzbinlerce beğeni toplayabilir. Bay Shen’in Çin’in TikTok’u Douyin’de 400.000 takipçisi var.
Parçaları bütçeye ve bölgeye göre değişir. Kuzey Çin’deki evler genellikle tek katlı ve taş veya çamurdan yapılmışken, güneydeki evler daha uzun ve ahşaptı. Bazı minyatürler yalnızca bir evin dışını taklit eder ve bahçedeki küçük bir tavuk gibi ayrıntılarla yalnızca seyrek olarak vurgulanır. Diğerleri, duvarlarda çalışan ampuller ve aile portreleri ile karmaşık iç mekanlara sahiptir.
Sanatçılar şanslıysa, müşterileri fotoğraf sağlayacaktır. Ancak çoğu zaman anılar temelinde çalışmak zorunda kalırlar. (Sanatçılar, kameraların nispeten yakın zamana kadar bir lüks olduğuna dikkat çekiyor.)
Büyükanne ve büyükbabasının evini ve ardından kendi çocukluk evini inşa ettiğinde Bay Shen’in durumu buydu. Her ikisi de şu anda Hebei Eyaletinde dokuz milyon nüfuslu bir şehir olan Baoding yakınlarındaydı. Büyükanne ve büyükbabasının evi 2005 civarında yıkıldı. Bay Shen’in babası daha sonra, kasabanın eteklerindeki bir köyde ailesinin evini yeniden inşa etti. Bay Shen şimdi orada karısı ve küçük oğluyla birlikte yaşıyor.
Minyatür fikri, internette gördüğü ve büyükannesinin evini yeniden yaratan başka bir sanatçıdan geldi. Bay Shen’in çok az resmi sanat eğitimi vardı, ancak yaklaşık 3.000 $ değerinde ekipman satın aldı – akrilik levhalar, sprey boya, çeşitli gravür, dağlama ve heykel yapma araçları – ve çevrimiçi eğitimleri takip etti.
Bir çocuk model seti satıcısından sipariş ettiği tuğlalar çok büyüktü, bu yüzden kendi alçı kalıbını yaptı ve tek tek blokları bir kalemle kazıdı. Çalıları yeniden yaratmak için yakındaki dağlarda kuru çiçekler aradı. 1970’lerde kır evi kapılarının ortalama yüksekliğini inceledi ve ardından onları küçülttü.
Anıları ayrıntı düzeyini belirledi. Çocukken hiç ilgilenmediği için büyükanne ve büyükbabasının çatısını boş bıraktı. Ancak çocukluk evinin içi özenle tasarlanmıştır. Kız kardeşi ve ailesiyle paylaştığı tek kişilik yatağın üzerine Mao Zedong’un küçük bir portresini bantladı. Bir dış duvara, köylüleri “Daha az çocuk yapın, daha çok ağaç dikin” diyen bir propaganda pankartı yapıştırdı. (Ayrıca, kazanmadığı akademik ödülleri asma sanatsal özgürlüğünü de aldı.)
Bay Shen, “Gençken nostaljiyi hiç düşünmedim” dedi. “Ama belli bir yaşa geldiğinizde, üzerinizdeki ve altındaki nesillerle ve her türlü baskıyla, geçmiş daha değerli geliyor.”
Bay Shen, neredeyse tüm hayatı boyunca köyünde yaşamıştı, ancak bir noktada oğluna daha iyi fırsatlar sağlamak için şehre taşınması gerektiğini biliyordu. Eğer bir kayıt bırakmazsak 2000’li yıllardan sonra doğanlarda bu konuda bir izlenim kalmayacak” dedi.
Bay Shen, yalnızca kişisel bağlantısı olan parçalar üzerinde çalışmayı seçerek komisyon taleplerini geri çevirdi. Ancak diğerleri bunu tam zamanlı bir kariyere dönüştürdü.
40 yaşındaki Li Yizhong, Çin’in doğusundaki Shandong Eyaletinin başkenti Jinan çevresindeki ofis binaları ve müzeler için büyük ölçekli heykeller yapıyordu. Ancak bir arkadaşı, bir iyilik olarak yıkılan çocukluğunun evinin bir küçük resmini talep ettikten sonra, Bay Li, bitmiş ürünü sosyal medyada yayınladı ve talep yağmuruna tutuldu. Şu anda Douyin’de 1,5 milyondan fazla takipçisi var.
Birkaç asistanla birlikte çalışan Bay Li, önceki çalışmasından “daha anlamlı” dedi. “Daha fazla duygu, daha fazla sıcaklık var.”
Her proje bir yakınlık ve işbirliği alıştırmasıdır. Yaklaşık bir ay süren sürecin başında, Bay Li müşteriye minyatürün dijital çizimlerini gönderir. Bu sırada avlu tuğlalarının deseni gibi ayrıntıları onaylar ve ilerlemesinin fotoğraflarını gönderir.
Bazı danışanlar, silik anılar gündeme geldikçe talimatlarını ayarlar. Bay Li, bir saatlik telefon görüşmesinin çoğunu eski evini anarak ağlayarak geçiren potansiyel bir müşteriyi hatırladı. Fotoğrafsız müşteriler için projeler en zorlu olanıdır, ancak bu müşteriler eski evlerinin görüntüsünü yeniden kazanmayı en çok isteyenlerdir.
Bay Li, “Belki duvarınızda birkaç çatlak vardı veya içine bir fare gömülmüştü, ancak tam olarak ne kadar hasar gördüğünü hatırlayamazsınız. ‘Her zaman öyle hissettirmiyor’ ifadesini duymaktan korkarız.” Doğru hissetmiyorum.”
Bay Li’nin müşterilerinin yaklaşık yarısı 30’lu yaşlarında; geri kalanı daha eski. Çoğu, kendisi gibi, Çin’in ekonomik patlamasıyla kırsal kesimden şehirlere sürüklendi ve burada eğitim ve nostaljiyi karşılamalarına izin veren işler buldular. Bay Li’nin minyatürlerinin fiyatları, şehir sakinlerinin ortalama harcanabilir gelirinin yılda yaklaşık 8.000 dolar olduğu bir şehirde 1.400 ila 7.000 dolar arasında değişiyor. Toplamda yaklaşık 80 yaptı.
Daha genç sosyal medya izleyicileri, bu eski evleri belgeleme dürtüsünü kafa karıştırıcı bulabilir. Bazıları evlerin ne kadar harap göründüğüne inanamayarak yorum yapıyor. Birçoğu sanat kolejlerinden yeni mezun olan Bay Li’nin yardımcılarından bazıları bile, manzara konusunda çok az deneyimleri olduğunu söylediler.
Ama hala eski hayatı yaşamış ve onu özleyen gençler var.
Geçen yaz, 21 yaşındaki Lu Qinghuan, Bay Li’nin çırağı olarak bir ay geçirdi ve büyükanne ve büyükbabasının onu büyüttüğü Shandong köyünde kendi evini yapmayı öğrendi.
Bay Lu, önce ortaokul için küçük bir kasabaya ve ardından malzeme bilimi okumak için daha büyük bir kıyı kenti olan Yantai’ye, ülkeden uzağa yaptığı gezi hakkında karışık duygulara sahipti. Şehirlerdeki rekabet onu erteledi ve ona eğitimin önemini öğreten bir ilkokul öğretmeni olan büyükbabasını özledi.
Bay Lu, “Bugün çok az genç memleketlerinde kalıyor” dedi. Bu doğal bir ilerlemedir. Bazı şeylerin iyi mi yoksa kötü mü olduğunu kesin olarak söylemenin bir yolu yok.”
Bir uzlaşma üzerinde anlaştı: Üniversiteden mezun olduktan sonra bir ofis işi için başvuruda bulunmayacak ve bunun yerine tam zamanlı minyatür yapacaktı.
Bay Lu kısa süre önce, annesinin 70. doğum günü için annesinin çocukluk evinin bir kopyasını sipariş eden Yantai’de bir restoran işletmecisi olan Li Shanshan için bir tane tamamladı. Orijinal planı, 950 dolarlık minyatür için bir vitrin yapmaktı, ancak minyatürü geniş ailesine görüntülü görüşme yoluyla gösterdikten sonra, grup arasında sayısız hikaye patlak verdi. Evin etrafında ne tür çiçeklerin büyüdüğünü tartıştılar ve büyükbabalarının heykelciği gibi eklemeler sipariş edip etmeyeceklerini tartıştılar.
43 yaşındaki Bayan Li, şimdi minyatürü Çin’in başka yerlerinde yaşayan akrabalarını göstermek için bir tura çıkarmayı düşünüyor. “Bu sadece iki kez izleyip sonra bıraktığın bir şey değil” dedi. “Şaka mı yapıyorsun? Burası benim eski evim. Sadece içeri giremem.”
Li sen araştırmaya katkıda bulunmuştur.
Bay Shen, anılarını farklı bir şekilde yeniden yaşamasına yardım edip edemeyeceğini merak etti.
Altı aydan fazla bir süre kuaförlük işinin ardından gizlice çalıştı. Son olarak, şimdi 31 yaşında olan Bay Shen, büyükannesine bir sürpriz sundu – eski evinin 1:20 ölçeğinde el yapımı bir kopyası.
Avluda posta pulu büyüklüğünde mavi bir battaniyeyle örtülü tel bir çamaşır ipi vardı. Köpük levha ve alçıdan yapılmış bir barakanın önünde cılız bir bisiklet vardı. Bay Shen, tuğla duvarın kalan parçasını daha iyi yeniden yaratmak için eski evin bulunduğu yere bile gitti.
Proje, onu Çin’de giderek daha acil bir ihtiyacı karşılayan küçük ama büyümekte olan bir sanat topluluğuyla tanıştırdı: Çin’in modernleşmesiyle yıkılan, yeniden yapılanan veya başka bir şekilde süpürülen evlerin minyatür kopyaları.
Minyatür tasarlamak ve toplamak, batıda uzun zamandır bir hobi olmuştur. 17. yüzyıl Kuzey Avrupa’sında oyuncak bebek evleri, zenginlerin eşyalarını sergilemesinin bir yoluydu. Bugün meraklılar, gerçeklerden kaçmaktan sofistike iç tasarıma kadar çeşitli nedenler sunuyor. Ancak sanatçıların formun nispeten yeni olduğunu söylediği Çin’de minyatürler, baş döndürücü bir hızla değişen bir toplumla hesaplaşmanın bir yolu haline geldi.
Son 40 yılda Çin, dünyanın en fakir ülkelerinden biri olmaktan çıkıp ikinci büyük ekonomisine sahip oldu. Şehirlerde yaşayanların oranı üç katına çıktı ve çok sayıda Çinli, genellikle hükümetin temizlik kampanyalarının bir sonucu olarak, çocukluklarındaki yapıların yok olduğunu gördü.
“Aslında artık kimse bu evlerde yaşamak istemez. İnsanlar güzel şeylere bir kez alışınca, eski püskü olanlarla baş edemezler” dedi Bay Shen. Ama “hayatın hızı artık çok hızlı. Bir gökdelende yaşıyor olmanız, mutlu olduğunuz anlamına gelmez.”
Minyatürler, “tüm maddi ihtiyaçlar karşılandığında bir tür manevi zevk sunar” dedi.
Zanaat göreceli bir niş olmaya devam ediyor: Çin sosyal medyasında büyük bir takipçi kitlesine sahip yalnızca bir düzine kadar sanatçı var. Ancak sanatçıların kreasyonları hakkındaki gönderileri yüzbinlerce beğeni toplayabilir. Bay Shen’in Çin’in TikTok’u Douyin’de 400.000 takipçisi var.
Parçaları bütçeye ve bölgeye göre değişir. Kuzey Çin’deki evler genellikle tek katlı ve taş veya çamurdan yapılmışken, güneydeki evler daha uzun ve ahşaptı. Bazı minyatürler yalnızca bir evin dışını taklit eder ve bahçedeki küçük bir tavuk gibi ayrıntılarla yalnızca seyrek olarak vurgulanır. Diğerleri, duvarlarda çalışan ampuller ve aile portreleri ile karmaşık iç mekanlara sahiptir.
Sanatçılar şanslıysa, müşterileri fotoğraf sağlayacaktır. Ancak çoğu zaman anılar temelinde çalışmak zorunda kalırlar. (Sanatçılar, kameraların nispeten yakın zamana kadar bir lüks olduğuna dikkat çekiyor.)
Büyükanne ve büyükbabasının evini ve ardından kendi çocukluk evini inşa ettiğinde Bay Shen’in durumu buydu. Her ikisi de şu anda Hebei Eyaletinde dokuz milyon nüfuslu bir şehir olan Baoding yakınlarındaydı. Büyükanne ve büyükbabasının evi 2005 civarında yıkıldı. Bay Shen’in babası daha sonra, kasabanın eteklerindeki bir köyde ailesinin evini yeniden inşa etti. Bay Shen şimdi orada karısı ve küçük oğluyla birlikte yaşıyor.
Minyatür fikri, internette gördüğü ve büyükannesinin evini yeniden yaratan başka bir sanatçıdan geldi. Bay Shen’in çok az resmi sanat eğitimi vardı, ancak yaklaşık 3.000 $ değerinde ekipman satın aldı – akrilik levhalar, sprey boya, çeşitli gravür, dağlama ve heykel yapma araçları – ve çevrimiçi eğitimleri takip etti.
Bir çocuk model seti satıcısından sipariş ettiği tuğlalar çok büyüktü, bu yüzden kendi alçı kalıbını yaptı ve tek tek blokları bir kalemle kazıdı. Çalıları yeniden yaratmak için yakındaki dağlarda kuru çiçekler aradı. 1970’lerde kır evi kapılarının ortalama yüksekliğini inceledi ve ardından onları küçülttü.
Anıları ayrıntı düzeyini belirledi. Çocukken hiç ilgilenmediği için büyükanne ve büyükbabasının çatısını boş bıraktı. Ancak çocukluk evinin içi özenle tasarlanmıştır. Kız kardeşi ve ailesiyle paylaştığı tek kişilik yatağın üzerine Mao Zedong’un küçük bir portresini bantladı. Bir dış duvara, köylüleri “Daha az çocuk yapın, daha çok ağaç dikin” diyen bir propaganda pankartı yapıştırdı. (Ayrıca, kazanmadığı akademik ödülleri asma sanatsal özgürlüğünü de aldı.)
Bay Shen, “Gençken nostaljiyi hiç düşünmedim” dedi. “Ama belli bir yaşa geldiğinizde, üzerinizdeki ve altındaki nesillerle ve her türlü baskıyla, geçmiş daha değerli geliyor.”
Bay Shen, neredeyse tüm hayatı boyunca köyünde yaşamıştı, ancak bir noktada oğluna daha iyi fırsatlar sağlamak için şehre taşınması gerektiğini biliyordu. Eğer bir kayıt bırakmazsak 2000’li yıllardan sonra doğanlarda bu konuda bir izlenim kalmayacak” dedi.
Bay Shen, yalnızca kişisel bağlantısı olan parçalar üzerinde çalışmayı seçerek komisyon taleplerini geri çevirdi. Ancak diğerleri bunu tam zamanlı bir kariyere dönüştürdü.
40 yaşındaki Li Yizhong, Çin’in doğusundaki Shandong Eyaletinin başkenti Jinan çevresindeki ofis binaları ve müzeler için büyük ölçekli heykeller yapıyordu. Ancak bir arkadaşı, bir iyilik olarak yıkılan çocukluğunun evinin bir küçük resmini talep ettikten sonra, Bay Li, bitmiş ürünü sosyal medyada yayınladı ve talep yağmuruna tutuldu. Şu anda Douyin’de 1,5 milyondan fazla takipçisi var.
Birkaç asistanla birlikte çalışan Bay Li, önceki çalışmasından “daha anlamlı” dedi. “Daha fazla duygu, daha fazla sıcaklık var.”
Her proje bir yakınlık ve işbirliği alıştırmasıdır. Yaklaşık bir ay süren sürecin başında, Bay Li müşteriye minyatürün dijital çizimlerini gönderir. Bu sırada avlu tuğlalarının deseni gibi ayrıntıları onaylar ve ilerlemesinin fotoğraflarını gönderir.
Bazı danışanlar, silik anılar gündeme geldikçe talimatlarını ayarlar. Bay Li, bir saatlik telefon görüşmesinin çoğunu eski evini anarak ağlayarak geçiren potansiyel bir müşteriyi hatırladı. Fotoğrafsız müşteriler için projeler en zorlu olanıdır, ancak bu müşteriler eski evlerinin görüntüsünü yeniden kazanmayı en çok isteyenlerdir.
Bay Li, “Belki duvarınızda birkaç çatlak vardı veya içine bir fare gömülmüştü, ancak tam olarak ne kadar hasar gördüğünü hatırlayamazsınız. ‘Her zaman öyle hissettirmiyor’ ifadesini duymaktan korkarız.” Doğru hissetmiyorum.”
Bay Li’nin müşterilerinin yaklaşık yarısı 30’lu yaşlarında; geri kalanı daha eski. Çoğu, kendisi gibi, Çin’in ekonomik patlamasıyla kırsal kesimden şehirlere sürüklendi ve burada eğitim ve nostaljiyi karşılamalarına izin veren işler buldular. Bay Li’nin minyatürlerinin fiyatları, şehir sakinlerinin ortalama harcanabilir gelirinin yılda yaklaşık 8.000 dolar olduğu bir şehirde 1.400 ila 7.000 dolar arasında değişiyor. Toplamda yaklaşık 80 yaptı.
Daha genç sosyal medya izleyicileri, bu eski evleri belgeleme dürtüsünü kafa karıştırıcı bulabilir. Bazıları evlerin ne kadar harap göründüğüne inanamayarak yorum yapıyor. Birçoğu sanat kolejlerinden yeni mezun olan Bay Li’nin yardımcılarından bazıları bile, manzara konusunda çok az deneyimleri olduğunu söylediler.
Ama hala eski hayatı yaşamış ve onu özleyen gençler var.
Geçen yaz, 21 yaşındaki Lu Qinghuan, Bay Li’nin çırağı olarak bir ay geçirdi ve büyükanne ve büyükbabasının onu büyüttüğü Shandong köyünde kendi evini yapmayı öğrendi.
Bay Lu, önce ortaokul için küçük bir kasabaya ve ardından malzeme bilimi okumak için daha büyük bir kıyı kenti olan Yantai’ye, ülkeden uzağa yaptığı gezi hakkında karışık duygulara sahipti. Şehirlerdeki rekabet onu erteledi ve ona eğitimin önemini öğreten bir ilkokul öğretmeni olan büyükbabasını özledi.
Bay Lu, “Bugün çok az genç memleketlerinde kalıyor” dedi. Bu doğal bir ilerlemedir. Bazı şeylerin iyi mi yoksa kötü mü olduğunu kesin olarak söylemenin bir yolu yok.”
Bir uzlaşma üzerinde anlaştı: Üniversiteden mezun olduktan sonra bir ofis işi için başvuruda bulunmayacak ve bunun yerine tam zamanlı minyatür yapacaktı.
Bay Lu kısa süre önce, annesinin 70. doğum günü için annesinin çocukluk evinin bir kopyasını sipariş eden Yantai’de bir restoran işletmecisi olan Li Shanshan için bir tane tamamladı. Orijinal planı, 950 dolarlık minyatür için bir vitrin yapmaktı, ancak minyatürü geniş ailesine görüntülü görüşme yoluyla gösterdikten sonra, grup arasında sayısız hikaye patlak verdi. Evin etrafında ne tür çiçeklerin büyüdüğünü tartıştılar ve büyükbabalarının heykelciği gibi eklemeler sipariş edip etmeyeceklerini tartıştılar.
43 yaşındaki Bayan Li, şimdi minyatürü Çin’in başka yerlerinde yaşayan akrabalarını göstermek için bir tura çıkarmayı düşünüyor. “Bu sadece iki kez izleyip sonra bıraktığın bir şey değil” dedi. “Şaka mı yapıyorsun? Burası benim eski evim. Sadece içeri giremem.”
Li sen araştırmaya katkıda bulunmuştur.