zenrcade
Active member
Arun Paul’un ebeveynleri 70’li yaşlarındayken Bay Area mahallesinde yaşayabilecekleri bir dubleks aramaya başladı. Plan, Bay Paul’un yakınlarda olmasıydı, ancak ebeveynleri de dubleksi arkadaşlarıyla, başka bir yaşlı çiftle paylaşacaktı.
1960’larda Hindistan’dan göç eden ebeveynlerinin, özellikle de yaşlandıkça etraflarında başka Kızılderililerin olması Bay Paul için önemliydi. 49 yaşındaki Bay Paul, “Büyürken her zaman arkalarında bir şeyler bıraktıklarını hissettim, kişiliklerinin gerçekten önemli bir parçası gibi” dedi.
Dubleks planın haberi Hint toplumunun diğer üyeleri arasında yayıldı ve Bay Paul bunun daha büyük bir şey olabileceğini düşünmeye başladı. “Teyzelerimden telefon aldım ve ‘Bir topluluk oluşturduğunuzu duydum’ dediler. Böyle bir şeye gerçekten ihtiyacımız var dedi. “İşte o zaman aklıma geldi. Dışarıda gerçekten aynı şekilde hisseden birçok insan var.
Bay Paul’un zaten gayrimenkul geliştirme konusunda deneyimi vardı. Bu nedenle, yalnızca iki çift için bir ev yaratmak yerine, 2012 yılında Priya Living’i kurdu; faaliyetleri, tasarımı, yemekleri ve sakinleriyle Hint kültürünü ön plana çıkaran, yaşlı insanlara yönelik bir yerleşim topluluğu. Priya Living, Bay Paul’un ebeveynlerinin taşındığı Santa Clara, California’da sadece 26 üniteli tek bir lokasyonla başladı. Ancak bugün şirketin Kaliforniya’da dört lokasyonu var ve Hindistan’daki ilk lokasyonunu 8 Kasım’da Yeni Delhi yakınlarında açıyor. Bay Paul ayrıca şirketin Michigan ve Teksas’ta gelecekteki geliştirmeler için arazi satın aldığını da söyledi. Priya Living’in toplamda Amerika Birleşik Devletleri’nde 530’dan fazla sakini var.
Ancak Priya Living toplulukları için herhangi bir yaş şartı yoktur ve orada yaşamak için Hintli olmanıza gerek yoktur. Bay Paul, Priya Living sakinlerinin ortalama yaşının 61 olduğunu ancak 35 ile 50 yaşları arasında da sakinlerin bulunduğunu söyledi. Konut birimleri, her biri bir veya iki yatak odalı apartman daireleridir. Kiralar aylık 2.000 ila 3.000 ABD Doları arasında değişmektedir.
Nüfus sayımı verilerine göre, 2010 ile 2020 arasında, ırkını yalnızca Hintli olarak tanımlayan Hintli-Amerikalı nüfusu yüzde 50’den fazla artarak yaklaşık 4,4 milyona ulaştı. Nüfus artmasına rağmen, üyelerin özellikle yaşlandıkça Amerika Birleşik Devletleri’nde bir topluluk duygusu bulmaları veya kendilerini evlerinde hissetmeleri hala zor olabilir. Priya Living buna bir çözüm sunmak istiyor.
2009’da Times’da yaşlı göçmenlerin yalnızlığıyla ilgili “Görünmez göçmenler, yaşlı ve geride ‘konuşacak kimsesi olmayan” başlıklı bir makale de Bay Paul’un vizyonuna ilham kaynağı oldu. Priya Living’i ilk açtığında makalenin basılı bir kopyasını ofisinde tuttuğunu ve “motivasyon için, bunun neyle ilgili olduğunu ve neden buna değdiğini kendime hatırlatmak için sık sık yeniden okuduğunu” söyledi. dedi.
Geetha Iyengar’ın kocası 2020’de öldükten sonra oğlunun San Carlos, Kaliforniya’daki ailesinin yanına taşındı. Kovid hayatı karmaşık hale getirdi ve 78 yaşındaki Bayan Iyengar aktif kalmakta zorlandı; ev dağlık bir bölgede olduğundan yürüyüşe çıkmak bir seçenek değildi. “Fiziksel ve zihinsel olarak tek bir yerde sıkışıp kaldınız” dedi.
Oğlu, Priya Living’i bulmasına yardım etti ama o, taşınma konusunda gergindi. “70’li yaşlarımdayım. “Aman Tanrım, artık yaşlandım” diye düşündüm. “Hayata tek başıma başlamak istemiyorum” dedi. Ancak bu Bayan Iyengar’ın mutlu olduğu bir karar.
Artık her gün bir mil koşuyor ve tesisin avlusunda 16 tur tamamlıyor. Ve oradaki yaşamın ona Hindistan’daki yaşamı hatırlatan birçok yönü var. Bayan Iyengar, Amerika Birleşik Devletleri’ne ilk olarak 1967 yılında Hindistan’ın Bangalore şehrinden Minnesota Üniversitesi’ne mühendislik öğrencisi olarak gitmek için taşınmıştı.
“Burada Hindistan’ın her yerinden – Haydarabad, Karnataka, Pencap, Kerala, Tamil Nadu, Bengal, Rajasthan – insanlar var” dedi. “Her evin kendine has yemek pişirme yöntemi veya baharatı vardır. Burada dolaştığınızda farklı kokuları fark ediyorsunuz ve eve aç dönüyorsunuz.” Avludaki biber ve yasemin gibi bitkiler bile Bayan Iyengar’a benzer bir rahatlık hissi veriyor.
Bazen ortak bir miras olsa bile yabancıların olduğu bir yere taşınmanın dezavantajları olabiliyor. Bayan Iyengar, farklı kişilik türleriyle baş etmeyi öğrenmesi gerektiğini söyledi. “Hepimizin ayarlamalar yapması gerekiyor” dedi. “Hepimiz işbirliği yapmayı, bazı şeylere tahammül etmeyi öğrenmeliyiz.”
Konut sakinlerinin katılımını sağlamak için çok sayıda toplum odaklı program vardır. Priya Living topluluk direktörü Mahesh Nihalani, etkinliklerin her Çarşamba kahkaha yogası, film gösterimleri (çoğunlukla eski Bollywood klasiklerini içerir) ve “chai ve gupshup” seanslarını içerdiğini söyledi. (“Gupshup” Hintçe “dedikodu” anlamına gelen kelimedir.)
“Güney Asya kültürünü biliyorsanız, biz çok şenlikli bir topluluğuz. Yıl içerisinde çok sayıda festivale ev sahipliği yapıyoruz” dedi. “Yani her ay bir festival oluyor. Priya’da her festivali kutluyoruz.” Topluluk, diğerlerinin yanı sıra Diwali, Holi ve Navaratri de dahil olmak üzere Hint tatillerinde etkinliklere ev sahipliği yapıyor. Priya Living ayrıca sakinlerinin gitar çalarken veya plak dinlerken çekilmiş fotoğrafları ile Instagram’daki varlığı aracılığıyla çevrimiçi imajını da güçlendiriyor. Bir gönderide “İlham aldım, emekli olmadı” yazıyor.
81 yaşındaki Amulya K. Saikia, 1970 yılında Hindistan’ın Assam eyaletinden Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etti. 2013 yılında eşi öldükten sonra kızının yanında olmak için Oakland’a taşındı. Kızı onun topluluk bulmasını istedi ve 2017’de Priya Living’in Fremont lokasyonuna taşınmasına yardım etti. Orada kitap kulübü, yemek pişirme kulübü ve yoga dersleri aracılığıyla arkadaşlar edindi.
Bay Saikia’nın Priya Living’e taşınma kararında maliyet de önemli bir faktördü. İki yatak odalı dairesi için her ay yaklaşık 2.600 dolar ödüyor ve bu da bütçesine diğer yaşlı topluluklardan çok daha iyi uyuyor. “Yardımlı yaşam veya benzeri durumlarda, eğer oraya giderseniz çok paranızın olması gerekir; bende o yok. Orta gelirli Hintli bir aileden geliyorum” dedi. “Herkes geçti. En büyük ağabeyim gitti, iki kız kardeşim gitti; orada pek fazla insan yok. Hayatta kalmam veya mali açıdan Hindistan’a veya başka bir yere güvenemem.”
Priya Living’de yaşam, Bay Nihalani’nin belki de en iyi şekilde özetlediği topluluk misyonuyla şekilleniyor. “Burada ‘yalnızlık’ kelimesine inanmıyoruz” dedi.
1960’larda Hindistan’dan göç eden ebeveynlerinin, özellikle de yaşlandıkça etraflarında başka Kızılderililerin olması Bay Paul için önemliydi. 49 yaşındaki Bay Paul, “Büyürken her zaman arkalarında bir şeyler bıraktıklarını hissettim, kişiliklerinin gerçekten önemli bir parçası gibi” dedi.
Dubleks planın haberi Hint toplumunun diğer üyeleri arasında yayıldı ve Bay Paul bunun daha büyük bir şey olabileceğini düşünmeye başladı. “Teyzelerimden telefon aldım ve ‘Bir topluluk oluşturduğunuzu duydum’ dediler. Böyle bir şeye gerçekten ihtiyacımız var dedi. “İşte o zaman aklıma geldi. Dışarıda gerçekten aynı şekilde hisseden birçok insan var.
Bay Paul’un zaten gayrimenkul geliştirme konusunda deneyimi vardı. Bu nedenle, yalnızca iki çift için bir ev yaratmak yerine, 2012 yılında Priya Living’i kurdu; faaliyetleri, tasarımı, yemekleri ve sakinleriyle Hint kültürünü ön plana çıkaran, yaşlı insanlara yönelik bir yerleşim topluluğu. Priya Living, Bay Paul’un ebeveynlerinin taşındığı Santa Clara, California’da sadece 26 üniteli tek bir lokasyonla başladı. Ancak bugün şirketin Kaliforniya’da dört lokasyonu var ve Hindistan’daki ilk lokasyonunu 8 Kasım’da Yeni Delhi yakınlarında açıyor. Bay Paul ayrıca şirketin Michigan ve Teksas’ta gelecekteki geliştirmeler için arazi satın aldığını da söyledi. Priya Living’in toplamda Amerika Birleşik Devletleri’nde 530’dan fazla sakini var.
Ancak Priya Living toplulukları için herhangi bir yaş şartı yoktur ve orada yaşamak için Hintli olmanıza gerek yoktur. Bay Paul, Priya Living sakinlerinin ortalama yaşının 61 olduğunu ancak 35 ile 50 yaşları arasında da sakinlerin bulunduğunu söyledi. Konut birimleri, her biri bir veya iki yatak odalı apartman daireleridir. Kiralar aylık 2.000 ila 3.000 ABD Doları arasında değişmektedir.
Nüfus sayımı verilerine göre, 2010 ile 2020 arasında, ırkını yalnızca Hintli olarak tanımlayan Hintli-Amerikalı nüfusu yüzde 50’den fazla artarak yaklaşık 4,4 milyona ulaştı. Nüfus artmasına rağmen, üyelerin özellikle yaşlandıkça Amerika Birleşik Devletleri’nde bir topluluk duygusu bulmaları veya kendilerini evlerinde hissetmeleri hala zor olabilir. Priya Living buna bir çözüm sunmak istiyor.
2009’da Times’da yaşlı göçmenlerin yalnızlığıyla ilgili “Görünmez göçmenler, yaşlı ve geride ‘konuşacak kimsesi olmayan” başlıklı bir makale de Bay Paul’un vizyonuna ilham kaynağı oldu. Priya Living’i ilk açtığında makalenin basılı bir kopyasını ofisinde tuttuğunu ve “motivasyon için, bunun neyle ilgili olduğunu ve neden buna değdiğini kendime hatırlatmak için sık sık yeniden okuduğunu” söyledi. dedi.
Geetha Iyengar’ın kocası 2020’de öldükten sonra oğlunun San Carlos, Kaliforniya’daki ailesinin yanına taşındı. Kovid hayatı karmaşık hale getirdi ve 78 yaşındaki Bayan Iyengar aktif kalmakta zorlandı; ev dağlık bir bölgede olduğundan yürüyüşe çıkmak bir seçenek değildi. “Fiziksel ve zihinsel olarak tek bir yerde sıkışıp kaldınız” dedi.
Oğlu, Priya Living’i bulmasına yardım etti ama o, taşınma konusunda gergindi. “70’li yaşlarımdayım. “Aman Tanrım, artık yaşlandım” diye düşündüm. “Hayata tek başıma başlamak istemiyorum” dedi. Ancak bu Bayan Iyengar’ın mutlu olduğu bir karar.
Artık her gün bir mil koşuyor ve tesisin avlusunda 16 tur tamamlıyor. Ve oradaki yaşamın ona Hindistan’daki yaşamı hatırlatan birçok yönü var. Bayan Iyengar, Amerika Birleşik Devletleri’ne ilk olarak 1967 yılında Hindistan’ın Bangalore şehrinden Minnesota Üniversitesi’ne mühendislik öğrencisi olarak gitmek için taşınmıştı.
“Burada Hindistan’ın her yerinden – Haydarabad, Karnataka, Pencap, Kerala, Tamil Nadu, Bengal, Rajasthan – insanlar var” dedi. “Her evin kendine has yemek pişirme yöntemi veya baharatı vardır. Burada dolaştığınızda farklı kokuları fark ediyorsunuz ve eve aç dönüyorsunuz.” Avludaki biber ve yasemin gibi bitkiler bile Bayan Iyengar’a benzer bir rahatlık hissi veriyor.
Bazen ortak bir miras olsa bile yabancıların olduğu bir yere taşınmanın dezavantajları olabiliyor. Bayan Iyengar, farklı kişilik türleriyle baş etmeyi öğrenmesi gerektiğini söyledi. “Hepimizin ayarlamalar yapması gerekiyor” dedi. “Hepimiz işbirliği yapmayı, bazı şeylere tahammül etmeyi öğrenmeliyiz.”
Konut sakinlerinin katılımını sağlamak için çok sayıda toplum odaklı program vardır. Priya Living topluluk direktörü Mahesh Nihalani, etkinliklerin her Çarşamba kahkaha yogası, film gösterimleri (çoğunlukla eski Bollywood klasiklerini içerir) ve “chai ve gupshup” seanslarını içerdiğini söyledi. (“Gupshup” Hintçe “dedikodu” anlamına gelen kelimedir.)
“Güney Asya kültürünü biliyorsanız, biz çok şenlikli bir topluluğuz. Yıl içerisinde çok sayıda festivale ev sahipliği yapıyoruz” dedi. “Yani her ay bir festival oluyor. Priya’da her festivali kutluyoruz.” Topluluk, diğerlerinin yanı sıra Diwali, Holi ve Navaratri de dahil olmak üzere Hint tatillerinde etkinliklere ev sahipliği yapıyor. Priya Living ayrıca sakinlerinin gitar çalarken veya plak dinlerken çekilmiş fotoğrafları ile Instagram’daki varlığı aracılığıyla çevrimiçi imajını da güçlendiriyor. Bir gönderide “İlham aldım, emekli olmadı” yazıyor.
81 yaşındaki Amulya K. Saikia, 1970 yılında Hindistan’ın Assam eyaletinden Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etti. 2013 yılında eşi öldükten sonra kızının yanında olmak için Oakland’a taşındı. Kızı onun topluluk bulmasını istedi ve 2017’de Priya Living’in Fremont lokasyonuna taşınmasına yardım etti. Orada kitap kulübü, yemek pişirme kulübü ve yoga dersleri aracılığıyla arkadaşlar edindi.
Bay Saikia’nın Priya Living’e taşınma kararında maliyet de önemli bir faktördü. İki yatak odalı dairesi için her ay yaklaşık 2.600 dolar ödüyor ve bu da bütçesine diğer yaşlı topluluklardan çok daha iyi uyuyor. “Yardımlı yaşam veya benzeri durumlarda, eğer oraya giderseniz çok paranızın olması gerekir; bende o yok. Orta gelirli Hintli bir aileden geliyorum” dedi. “Herkes geçti. En büyük ağabeyim gitti, iki kız kardeşim gitti; orada pek fazla insan yok. Hayatta kalmam veya mali açıdan Hindistan’a veya başka bir yere güvenemem.”
Priya Living’de yaşam, Bay Nihalani’nin belki de en iyi şekilde özetlediği topluluk misyonuyla şekilleniyor. “Burada ‘yalnızlık’ kelimesine inanmıyoruz” dedi.