zenrcade
Active member
Onlarca yıl önce büyük bir hayalperest acemi bahçıvanı Southern Exposure Seed Exchange kataloğuna çeken yer fıstığı tohumlarına duyulan hayranlıktı. Kesinlikle kuzeydeki mülkümdeki tropikal baklagillerle bölgesel olmayan bir macerayı delice tasavvur ettim.
Southern Exposure’da bulduğum şey, yer fıstığından çok daha fazlasıydı ve siparişime Güney uzmanlık listesinden eklediğim lahana tohumu ve bamya paketlerinden çok daha fazlasıydı.
Orada – ve Seed Savers Exchange’de ve artık var olmayan diğer benzer düşüncelere sahip kataloglarda – tohumların sadece bir meta değil, yaşayan tarihimizin somutlaşmış hali olduğu dersine odaklanan bir eğitime başladım.
Bu kataloglarda, her bir bitkiyi organik olarak nasıl yetiştireceğimi ve tohumlarını nasıl koruyacağımı öğrenmek için cesaret ve bilgi aldım, bu da tohum çeşitlerini yetiştirmeye devam etmemize yardımcı olurken her mevsim kendi kendine yetmemizi sağlayan geleneksel bir beceriyi yeniden canlandırdı.
Yaklaşık 40 yıldır, Southern Exposure, şu anda yaklaşık 800 çeşit içeren, bölgesel ve kültürel açıdan önemli tohumların sürekli gelişen bir listesini sürdürmektedir. Ve yaklaşık çeyrek asırdır, 74 yaşındaki Ira Wallace, 1999’dan beri uzun süredir evinin sahibi olan şirkette önemli bir hisseye sahip.
Çiftlik temelli Acorn Topluluğu, web sitesine göre “radikal paylaşımı teşvik eden” ve “kişisel sorumluluğu teşvik eden” Mineral, Virginia’da 72 dönümlük bir alanda laik, eşitlikçi, kasıtlı bir topluluktur. Bu tür bir etik ve topluluk ruhu tarafından şekillendirilen enerji, tohum endüstrisinin çarpıcı bir şekilde konsolidasyonu ve patentli çeşitlerin peşinde koşmaya odaklandığı modern çağın değerleri olmuştur.
Pestisit işinde de yer alan dört çok uluslu dev, şu anda tarımsal mahsullerimizin değerli genetiğinin çoğuna sahip; Tohumlar fikri mülkiyet haline geldi.
Ama burada değil. Southern Exposure aile yadigârı ve açık tozlaşan tohumlar sunar, her türün anlatacak bir hikayesi vardır – onu daha önce yetiştirenlerle ve ortaya çıktığı yerlerle bir bağlantı.
Bayan Wallace’ın her yıl sabırsızlıkla beklediği Roselle (Hibiscus sabdariffa), “Kırmızı Zinger çayındaki zing’i” üreten büyük, güzel bir bitkidir, dedi. Daha önce büyüdüğü Florida’da büyümüştü. Bazen kuzukulağı veya Jamaika kuzukulağı olarak anılır; 1890’larda buna Florida Kızılcık deniyordu.
“Çalışanlar, rakipler değil”
Southern Exposure, her yıl yaklaşık 80.000 katalog gönderir. 2022’de 52.000 siparişi doldurdu, çoğu Orta Atlantik ve Güneydoğu’daki müşterilere, başka yerlerde bölgenin tadına bakmak isteyen bir müşteri segmentine ulaştı – fıstıkların bana uzun zaman önce söz verdiği gibi. Radyatör Charlie’nin İki poundu aşan ve bazen dörde ulaşan dev meyveleri olan Mortgage Kaldırıcı Domates, böyle bir başrol oyuncusu.
Sanki oradaki rolü ve Acorn’da bir yaşlı olarak yeterli değilmiş gibi, Bayan Wallace görünüşte tükenmez enerjisini diğer yetiştirme ve öğretme biçimlerine harcıyor. Pandemiden önce, İzci Kızların başkanı ve yerel kütüphanede “matematik hanımı” idi ve çocukların sayılarla ilgisini çekmek için matematik oyunlarını kullanıyordu.
Ayrıca tohum ıslahına meraklı sayısız yetişkine akıl hocalığı yaptı ve başarı şanslarını artırmak için bilgi ve ekipman paylaşabilecek diğer yetiştiricilerle iletişim kurmalarına yardımcı oldu.
Hatta diğer tohum şirketlerini denetliyor.
Kuzey Carolina merkezli kar amacı gütmeyen bir bitki deneme kuruluşu olan Utopian Seed Project’in yönetici direktörü Chris Smith, “Ira’nın bana küçük tohum şirketlerinin rakiplerle değil, birlikte çalışması gerektiğini söylediği çok erken bir konuşmayı hatırlıyorum” dedi. Bayan Wallace’ın dahil olduğu Heirloom Collards Projesi’nin tohumlanmasındaki rolünü ve çalıştığı başka bir küçük Güneydoğu özel kataloğu olan Sow True Seed’e erken desteğini kabul etti.
Üstlendiği rol, Wallace’ın kendisi de dahil olmak üzere birçok kişi tarafından vaftiz annesi olarak tanımlandı.
Ujamaa Seeds’ten Bonnetta Adeeb, “Topluluğumuzda onun adını söylediğinizde, tüm bu sevgi ortaya çıkıyor – her seferinde ayaklarının dibine oturup onu kutsayan tüm gençler ve arkadaşlar ayakta alkışlıyor” dedi. Bayan Wallace, ikinci çevrimiçi kataloğunu kısa süre önce piyasaya süren, kültürel açıdan ilgili tohumlara odaklanan Siyahi ve Yerli yetiştiricilerden oluşan bir topluluk olan Ujamaa’ya tavsiyelerde bulundu.
Bu ilgiye tanık olmak Bayan Wallace için sevindirici ve hatta en iyi anlamda biraz şaşırtıcı — özellikle de geçen yüzyılda Amerikan siyah çiftliklerindeki keskin düşüşün bugün yüzde 1’in altına düştüğü düşünülürse.
“Tohum dünyası, sürdürülebilir tarım hareketinin özellikle beyaz bir yönüdür” dedi. “Siyahların çiftçiliğe ilk başladığı yer, CSA’lardı ve gıda sisteminin bu yönü – tohum yetiştirmek değil.”
Emekli eğitimciler ve BİPOC topluluğunda çiftçilikle uğraşmak isteyenlerin yanı sıra Ujamaa’nın genç ve gelişmekte olan tohum çiftçilerini desteklemekten heyecan duyuyor. “Bu kesinlikle göreceğimi düşünmediğim bir şey” dedi.
Güney bezelye, yağlı fasulye ve daha fazlası
Southern Exposure kataloğunda ayrıca çiçekler ve bitkiler de var, ancak hikayeleri beni her yıl geriye çeken geleneksel Güneydoğu sebzeleri.
Burada yağlı fasulye ve diğer bazı koşucu fasulyelerle karşılaştım, bunların arasında çekirdekleri şiştikten sonra bile yumuşak kalan ve her lokmada yeşillik ve protein veren Selma Zesta da var.
Bayan Wallace’ın bir Güney bezelyesi veya börülcesi olan kırbaç bezelyesine özel bir düşkünlüğü var – yeşil kabuk veya İngiliz bezelyesine (Pisum sativum) değil, kuşkonmaz fasulyesiyle aynı tür olan vigna unguiculata’ya. Whippoorwill, köleleştirilmiş insanlarla Afrika’dan Amerika’ya gitti ve sonunda Monticello’da Thomas Jefferson tarafından yetiştirildi.
Asmada yetişen börülcelerin kabukları soyulup yeşil olarak yenilebilir veya kuru fasulye olarak kullanılabilir.
“Onsuz yapamam,” dedi. “Bana beni büyüten, onları büyüten büyükannemi hatırlatıyorlar ve ucuz proteinler. Asmalar toprağı oluşturur ve çiftliğinizde hayvanlarınız varsa bunları hayvanlarınıza yedirebilirsiniz. Beğenilmeyecek ne var?”
Yeşiller ve mavi-yeşillerden, yaprakları gevşek bir kafa oluşturan bir Kuzey Carolina yadigarı olan Sarı Lahana Collards’ın sarı-yeşillerine kadar değişen bir düzine lahana çeşidi yaprağı. Belki de en dikkate değer olanı, renkli bir Florida yadigârıdır; Yaprakların yarısı kışın beyaz lekeler gösterir.
Harekete geçin, karalahana: Lahana, ister genç ister tamamen büyümüş olsun, buharda pişirmek veya sote etmek için çok yönlüdür; veya dolmalar için örtü görevi görür; hatta susuz ve gevrek. Üyeleri arasında Seed Savers Exchange, Southern Exposure, Ujamaa ve Utopian Seed Project’in yer aldığı Heirloom Collard Projesi, bizi bir mücadeleye yer açmaya ikna etmeyi umuyor.
Devam et, biraz bamya dene
Güney nüfusu geliştikçe, Southern Exposure’un tohum listesi de gelişti. Doe Hill’in 1900 öncesi bir Virginia aile yadigarı olan altın tatlı biberinin yanı sıra, iki inçlik balkabağı şeklindeki meyvelere sahip bir Ekvador biberi olan Pimiento Lago Agrio var. Annesi Latin Amerika’dan olan Acorn Topluluğu’nun bir üyesi, Ekvador tohum kurtarma gruplarına gönüllü oldu ve bağlantıyı kurdu.
Bayan Wallace, “Tıpkı Avrupalı göçmenlerin farklı sebzelerin versiyonlarını yaymaları gibi, mevcut göçmenlerin toplulukları ve çeşitleri olduğunu fark ettik” dedi. “Sunduğumuz Amerikan yadigarı ağının bu bölümünü yapmaya çalışıyoruz.”
Özellikle kuzeydeki birçok bahçıvan, ebegümeci ailesinin bir üyesi olan tek bir bamya (Abelmoschus esculentus) yetiştirmemiş olabilir. The Whole Bamya: A Seed to Stem Celebration adlı kitabıyla 2020 James Beard Vakfı Ödülü’nü kazanan Bay Smith için zemin hazırlıyormuş gibi, başından beri Southern Exposure aralığındaydı.
Mevcut katalog, Bay Smith’in 76 çeşitten oluşan 2018 denemesinin galibi Porto Riko Everblush da dahil olmak üzere 20 bamyayı listeliyor – erken verimli, zengin ve lezzetli.
Wallace, “Pandeminin ilk yılında sattığımız ve yeni geri aldığımız Bamya şovları gibi birçoğu aile yadigarı” dedi.
Ancak bazıları “sadece eğlenceli”, diye ekledi, Japonya’nın Okinawa Pink’i gibi: “O kadar parlak bir pembe renk ki, çocuklar ona arıların bala gelmesi gibi kapıyorlar.”
Renkli fıstık, toplu soğan
Beni ilk çeken yer fıstığı, bamya ya da başka bir şeyin yanındaydı – ve sadece tanıdık görünen kırmızımsı kahverengi olanlar değil, renkli, çizgili ve siyah fındıklı olanlar.
Ayrıca onlarca yıldır listede, Bayan Wallace’ın favorisi olan ve müşteriler arasında da popüler olan ve her sonbaharda soğan olarak gönderilen sarı patates soğanları (Allium cepa var. agregatum) var. Southern Exposure, bu çok yıllık soğanı 1982’de 1790 öncesi bir çeşitten yeniden piyasaya sürdü. “Bu, her yıl asla bıkmayacağımız bir şey” dedi.
O, sahip olunması gereken bitkilerden biridir – daha büyük bir arpacık soğanı gibi, ancak daha gerçek soğan aromasına sahiptir. Florida ve Güney Teksas hariç tüm Amerika Birleşik Devletleri’ne uyarlanabilen ampulleri, iyi saklama koşullarında bir yıl veya daha uzun süre dayanan olağanüstü koruyuculardır.
Latince adının son kelimesi olan Aggregatum, bir araya gelerek büyüyen çeşitli ampullere bir göndermedir – bir grup birey birbirinin içinde iç içe geçmiştir. Ortak isimlerinden biri de ana soğandır.
Pek çok tohum ve tohum insan için bu özel vaftiz annesinin, topluluk içinde gelişen ve üreten bir ana bitki ile bir ilişkisi olması, her nasılsa hepsi birbirine uyuyor gibi görünüyor.
Margaret Roach, web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır. Bahçeye giden bir yolve aynı isimli bir kitap.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemelerini almak için buradan kaydolun.
Southern Exposure’da bulduğum şey, yer fıstığından çok daha fazlasıydı ve siparişime Güney uzmanlık listesinden eklediğim lahana tohumu ve bamya paketlerinden çok daha fazlasıydı.
Orada – ve Seed Savers Exchange’de ve artık var olmayan diğer benzer düşüncelere sahip kataloglarda – tohumların sadece bir meta değil, yaşayan tarihimizin somutlaşmış hali olduğu dersine odaklanan bir eğitime başladım.
Bu kataloglarda, her bir bitkiyi organik olarak nasıl yetiştireceğimi ve tohumlarını nasıl koruyacağımı öğrenmek için cesaret ve bilgi aldım, bu da tohum çeşitlerini yetiştirmeye devam etmemize yardımcı olurken her mevsim kendi kendine yetmemizi sağlayan geleneksel bir beceriyi yeniden canlandırdı.
Yaklaşık 40 yıldır, Southern Exposure, şu anda yaklaşık 800 çeşit içeren, bölgesel ve kültürel açıdan önemli tohumların sürekli gelişen bir listesini sürdürmektedir. Ve yaklaşık çeyrek asırdır, 74 yaşındaki Ira Wallace, 1999’dan beri uzun süredir evinin sahibi olan şirkette önemli bir hisseye sahip.
Çiftlik temelli Acorn Topluluğu, web sitesine göre “radikal paylaşımı teşvik eden” ve “kişisel sorumluluğu teşvik eden” Mineral, Virginia’da 72 dönümlük bir alanda laik, eşitlikçi, kasıtlı bir topluluktur. Bu tür bir etik ve topluluk ruhu tarafından şekillendirilen enerji, tohum endüstrisinin çarpıcı bir şekilde konsolidasyonu ve patentli çeşitlerin peşinde koşmaya odaklandığı modern çağın değerleri olmuştur.
Pestisit işinde de yer alan dört çok uluslu dev, şu anda tarımsal mahsullerimizin değerli genetiğinin çoğuna sahip; Tohumlar fikri mülkiyet haline geldi.
Ama burada değil. Southern Exposure aile yadigârı ve açık tozlaşan tohumlar sunar, her türün anlatacak bir hikayesi vardır – onu daha önce yetiştirenlerle ve ortaya çıktığı yerlerle bir bağlantı.
Bayan Wallace’ın her yıl sabırsızlıkla beklediği Roselle (Hibiscus sabdariffa), “Kırmızı Zinger çayındaki zing’i” üreten büyük, güzel bir bitkidir, dedi. Daha önce büyüdüğü Florida’da büyümüştü. Bazen kuzukulağı veya Jamaika kuzukulağı olarak anılır; 1890’larda buna Florida Kızılcık deniyordu.
“Çalışanlar, rakipler değil”
Southern Exposure, her yıl yaklaşık 80.000 katalog gönderir. 2022’de 52.000 siparişi doldurdu, çoğu Orta Atlantik ve Güneydoğu’daki müşterilere, başka yerlerde bölgenin tadına bakmak isteyen bir müşteri segmentine ulaştı – fıstıkların bana uzun zaman önce söz verdiği gibi. Radyatör Charlie’nin İki poundu aşan ve bazen dörde ulaşan dev meyveleri olan Mortgage Kaldırıcı Domates, böyle bir başrol oyuncusu.
Sanki oradaki rolü ve Acorn’da bir yaşlı olarak yeterli değilmiş gibi, Bayan Wallace görünüşte tükenmez enerjisini diğer yetiştirme ve öğretme biçimlerine harcıyor. Pandemiden önce, İzci Kızların başkanı ve yerel kütüphanede “matematik hanımı” idi ve çocukların sayılarla ilgisini çekmek için matematik oyunlarını kullanıyordu.
Ayrıca tohum ıslahına meraklı sayısız yetişkine akıl hocalığı yaptı ve başarı şanslarını artırmak için bilgi ve ekipman paylaşabilecek diğer yetiştiricilerle iletişim kurmalarına yardımcı oldu.
Hatta diğer tohum şirketlerini denetliyor.
Kuzey Carolina merkezli kar amacı gütmeyen bir bitki deneme kuruluşu olan Utopian Seed Project’in yönetici direktörü Chris Smith, “Ira’nın bana küçük tohum şirketlerinin rakiplerle değil, birlikte çalışması gerektiğini söylediği çok erken bir konuşmayı hatırlıyorum” dedi. Bayan Wallace’ın dahil olduğu Heirloom Collards Projesi’nin tohumlanmasındaki rolünü ve çalıştığı başka bir küçük Güneydoğu özel kataloğu olan Sow True Seed’e erken desteğini kabul etti.
Üstlendiği rol, Wallace’ın kendisi de dahil olmak üzere birçok kişi tarafından vaftiz annesi olarak tanımlandı.
Ujamaa Seeds’ten Bonnetta Adeeb, “Topluluğumuzda onun adını söylediğinizde, tüm bu sevgi ortaya çıkıyor – her seferinde ayaklarının dibine oturup onu kutsayan tüm gençler ve arkadaşlar ayakta alkışlıyor” dedi. Bayan Wallace, ikinci çevrimiçi kataloğunu kısa süre önce piyasaya süren, kültürel açıdan ilgili tohumlara odaklanan Siyahi ve Yerli yetiştiricilerden oluşan bir topluluk olan Ujamaa’ya tavsiyelerde bulundu.
Bu ilgiye tanık olmak Bayan Wallace için sevindirici ve hatta en iyi anlamda biraz şaşırtıcı — özellikle de geçen yüzyılda Amerikan siyah çiftliklerindeki keskin düşüşün bugün yüzde 1’in altına düştüğü düşünülürse.
“Tohum dünyası, sürdürülebilir tarım hareketinin özellikle beyaz bir yönüdür” dedi. “Siyahların çiftçiliğe ilk başladığı yer, CSA’lardı ve gıda sisteminin bu yönü – tohum yetiştirmek değil.”
Emekli eğitimciler ve BİPOC topluluğunda çiftçilikle uğraşmak isteyenlerin yanı sıra Ujamaa’nın genç ve gelişmekte olan tohum çiftçilerini desteklemekten heyecan duyuyor. “Bu kesinlikle göreceğimi düşünmediğim bir şey” dedi.
Güney bezelye, yağlı fasulye ve daha fazlası
Southern Exposure kataloğunda ayrıca çiçekler ve bitkiler de var, ancak hikayeleri beni her yıl geriye çeken geleneksel Güneydoğu sebzeleri.
Burada yağlı fasulye ve diğer bazı koşucu fasulyelerle karşılaştım, bunların arasında çekirdekleri şiştikten sonra bile yumuşak kalan ve her lokmada yeşillik ve protein veren Selma Zesta da var.
Bayan Wallace’ın bir Güney bezelyesi veya börülcesi olan kırbaç bezelyesine özel bir düşkünlüğü var – yeşil kabuk veya İngiliz bezelyesine (Pisum sativum) değil, kuşkonmaz fasulyesiyle aynı tür olan vigna unguiculata’ya. Whippoorwill, köleleştirilmiş insanlarla Afrika’dan Amerika’ya gitti ve sonunda Monticello’da Thomas Jefferson tarafından yetiştirildi.
Asmada yetişen börülcelerin kabukları soyulup yeşil olarak yenilebilir veya kuru fasulye olarak kullanılabilir.
“Onsuz yapamam,” dedi. “Bana beni büyüten, onları büyüten büyükannemi hatırlatıyorlar ve ucuz proteinler. Asmalar toprağı oluşturur ve çiftliğinizde hayvanlarınız varsa bunları hayvanlarınıza yedirebilirsiniz. Beğenilmeyecek ne var?”
Yeşiller ve mavi-yeşillerden, yaprakları gevşek bir kafa oluşturan bir Kuzey Carolina yadigarı olan Sarı Lahana Collards’ın sarı-yeşillerine kadar değişen bir düzine lahana çeşidi yaprağı. Belki de en dikkate değer olanı, renkli bir Florida yadigârıdır; Yaprakların yarısı kışın beyaz lekeler gösterir.
Harekete geçin, karalahana: Lahana, ister genç ister tamamen büyümüş olsun, buharda pişirmek veya sote etmek için çok yönlüdür; veya dolmalar için örtü görevi görür; hatta susuz ve gevrek. Üyeleri arasında Seed Savers Exchange, Southern Exposure, Ujamaa ve Utopian Seed Project’in yer aldığı Heirloom Collard Projesi, bizi bir mücadeleye yer açmaya ikna etmeyi umuyor.
Devam et, biraz bamya dene
Güney nüfusu geliştikçe, Southern Exposure’un tohum listesi de gelişti. Doe Hill’in 1900 öncesi bir Virginia aile yadigarı olan altın tatlı biberinin yanı sıra, iki inçlik balkabağı şeklindeki meyvelere sahip bir Ekvador biberi olan Pimiento Lago Agrio var. Annesi Latin Amerika’dan olan Acorn Topluluğu’nun bir üyesi, Ekvador tohum kurtarma gruplarına gönüllü oldu ve bağlantıyı kurdu.
Bayan Wallace, “Tıpkı Avrupalı göçmenlerin farklı sebzelerin versiyonlarını yaymaları gibi, mevcut göçmenlerin toplulukları ve çeşitleri olduğunu fark ettik” dedi. “Sunduğumuz Amerikan yadigarı ağının bu bölümünü yapmaya çalışıyoruz.”
Özellikle kuzeydeki birçok bahçıvan, ebegümeci ailesinin bir üyesi olan tek bir bamya (Abelmoschus esculentus) yetiştirmemiş olabilir. The Whole Bamya: A Seed to Stem Celebration adlı kitabıyla 2020 James Beard Vakfı Ödülü’nü kazanan Bay Smith için zemin hazırlıyormuş gibi, başından beri Southern Exposure aralığındaydı.
Mevcut katalog, Bay Smith’in 76 çeşitten oluşan 2018 denemesinin galibi Porto Riko Everblush da dahil olmak üzere 20 bamyayı listeliyor – erken verimli, zengin ve lezzetli.
Wallace, “Pandeminin ilk yılında sattığımız ve yeni geri aldığımız Bamya şovları gibi birçoğu aile yadigarı” dedi.
Ancak bazıları “sadece eğlenceli”, diye ekledi, Japonya’nın Okinawa Pink’i gibi: “O kadar parlak bir pembe renk ki, çocuklar ona arıların bala gelmesi gibi kapıyorlar.”
Renkli fıstık, toplu soğan
Beni ilk çeken yer fıstığı, bamya ya da başka bir şeyin yanındaydı – ve sadece tanıdık görünen kırmızımsı kahverengi olanlar değil, renkli, çizgili ve siyah fındıklı olanlar.
Ayrıca onlarca yıldır listede, Bayan Wallace’ın favorisi olan ve müşteriler arasında da popüler olan ve her sonbaharda soğan olarak gönderilen sarı patates soğanları (Allium cepa var. agregatum) var. Southern Exposure, bu çok yıllık soğanı 1982’de 1790 öncesi bir çeşitten yeniden piyasaya sürdü. “Bu, her yıl asla bıkmayacağımız bir şey” dedi.
O, sahip olunması gereken bitkilerden biridir – daha büyük bir arpacık soğanı gibi, ancak daha gerçek soğan aromasına sahiptir. Florida ve Güney Teksas hariç tüm Amerika Birleşik Devletleri’ne uyarlanabilen ampulleri, iyi saklama koşullarında bir yıl veya daha uzun süre dayanan olağanüstü koruyuculardır.
Latince adının son kelimesi olan Aggregatum, bir araya gelerek büyüyen çeşitli ampullere bir göndermedir – bir grup birey birbirinin içinde iç içe geçmiştir. Ortak isimlerinden biri de ana soğandır.
Pek çok tohum ve tohum insan için bu özel vaftiz annesinin, topluluk içinde gelişen ve üreten bir ana bitki ile bir ilişkisi olması, her nasılsa hepsi birbirine uyuyor gibi görünüyor.
Margaret Roach, web sitesinin ve podcast’in yaratıcısıdır. Bahçeye giden bir yolve aynı isimli bir kitap.
Konut gayrimenkul haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemelerini almak için buradan kaydolun.