zenrcade
Active member
Jeno Steiner, Manhattan’daki TriBeCa’daki 58 katlı bir apartman olan Barclay Tower’da on yılı aşkın bir süredir yaşadığını söylese de, lüks lobisine nadiren giriyor. El işi taş mozaikli çizgili mermer zeminleri, yontulmuş Fransız kireçtaşı kornişleri veya Japon tamo dişbudak ve tik oturma alanlarını nadiren görüyor.
Çünkü oda arkadaşının beşik tonozlu tavanların altına adım atmasına izin verilmiyor.
Bay Steiner’ın 10 yaşındaki tüylü shih-kakası Baxter’a yalnızca servis girişinden geçmesine izin veriliyor, burada bina kodları tüm köpeklerin Kesintisiz teslimatların, bisikletlerin ve hareket eden ekiplerin yanına sıkışmasını ısrar ediyor. Herr Steiner, bir durumda lobiden geçmelerine izin verildiğini söyledi: sahipleri tarafından taşınıyordu.
Eşiyle birlikte bir fetiş giyim şirketi işleten 54 yaşındaki Bay Steiner, “Buna o kadar alıştım ki servis girişinden bile misafir getirdim” dedi. O ve Baxter, öğleden sonraki tatilleri için göz alıcı lobiden yaklaşık 50 metre uzakta, bir bisikletli kurye ve hizmetçinin yanından geçerek yan kapıdan çıkarken konuşuyordu.
Ancak geçen ay yaklaşık 7.000 dolarlık tek yatak odalı bir binada bile Bay Steiner, Baxter’ın ve dolayısıyla kendisinin göz alıcı lobiden dışlanmasına aldırış etmediğini söyledi. Daha kötü olabilirdi. Taşındığında, buranın evcil hayvansız bir bina olduğunu söyledi: “Bir köpeğim olduğu için mutluydum.”
Toplu apartman yaşamını katlanılabilir kılan pek çok ev kuralı ve yönetmeliği arasında, evcil hayvanlarla ilgili yönergeler genellikle netleştirilir: bazı binalarda evcil hayvan kısıtlaması yoktur, bazılarında köpekleri boyut ve cinse göre kısıtlarken, diğerleri onlara izin verecek kadar evcil hayvan dostudur. resepsiyonda köpek maması sunun. Ancak bazı yurtlarda ara alan bulunmaktadır. Köpekler içlerinde hoş karşılanır, ancak her yerde hoş karşılanmaz. Bu durum en tipik olarak, köpekleri köpek olmayan, alerjik veya endişeli insanlardan ayırmak için ek asansör bankalarının ve bina düzenlemelerinin kullanıldığı büyük lüks binalarda görülür.
Bazen köpek kısıtlamaları uzun süredir yürürlüktedir; Diğer zamanlarda, lobide çok fazla bir pug-papillon yaması veya asansörde idrarını tutamayan bir Great Dane gibi aniden konuşlandırıldıklarında insanları hazırlıksız yakalayabilirler. Tahmine göre 425.000 ila 600.000 veya daha fazla köpeğe sahip bir şehirde ve bir salgın köpek yavrusu saldırısında, uzun süredir devam eden kurallar bile bazı kiracıları şaşırtabilir. Evcil hayvanlarının yanına taşınmış ve bir köpeğin hangi asansöre binmesine izin verildiğine dair kiralama sözleşmesindeki küçük yazıları gözden kaçırmış olabilirler.
Bazı sakinler için, bir köpeğin yürümesine izin verilen yerler üzerindeki kısıtlamalar, bina içinde huzuru korumak için küçük rahatsızlıklara müsamaha gösterilmesi, bunlarla dolu bir emlak piyasasında gezinirken başka bir küçük sorundur. Diğerleri için ise tam tersini yaptı: Daha kötü bir sonuca zorlanırken köpek gibi çekingen kiracılarla aynı kirayı ödeme konusunda isteksizler.
Herrick, Feinstein LLP’nin bir ortağı olan Bruce A. Cholst, “Pek çok insan gerçekten güceniyor, birçok insan hayvanlarına duygusal olarak bağlı ve pek çok insan bunu evcil hayvanlarının haysiyetine hakaret olarak görüyor” dedi. kooperatif ve kat mülkiyeti hukukunda uzmanlaşmıştır ve müvekkillerini uyuşmazlığın her iki tarafında da temsil etmiştir.
şikayetler ve meydan okuma
Bazıları açıkça kurallara meydan okuyor. Lincoln Center yakınında bir spa bulunan 33 katlı binada, bir adam ve standart bir beyaz kaniş, geçenlerde bir öğleden sonra binanın içinden geçti. Büyük üflemeli cam avizesinin altındaki lobi. Kiracılara göre ikili bariz bir şekilde ev kurallarını ihlal etti: Köpekler lobiden veya servis çıkışından geçirilmelidir. Ve Herr Steiner kadar uysal görünür Barclay Tower’da bir İngiliz anahtarı bile işin içinde: Baxter, görev bilinciyle yan kapıyı kullanmasına rağmen, köpekler için servis asansörü zorunlu olmasına rağmen, pelüş ana asansörle aşağı iniyor. (“Sahip olduğum en iyi köpek o,” dedi Bay Steiner.)
Yine de diğerleri, köpeklerinin istedikleri zaman binalarında dolaşmasına izin vermekten şikayet ettiler. Ancak Avukat Cholst, yasa gereği sahiplerinin ihtiyaç duyduğu yere gitmeleri gereken hizmet köpekleri dışında, bir köpek sahibinin mahkemede başarılı olacağının garantisi olmadığını söyledi. Bu tür vakalar genellikle özel olarak çözülür. “Yaratıcı çözümler” dedi, örneğin bir köpek sahibinin asansöre binmesine izin vermek, ancak gemide köpeğini sevmeyen biri varsa bir sonrakini beklemek zorunda kalmak gibi.
Bazı binalar köpek kapısını kullanmayı reddedenler için cezalar verdi. Geçen yılın sonlarında, Lia Pettigrew’in Yukarı Batı Yakası’ndaki apartmanı, köpeğini yan giriş yerine lobide gezdirenlere para cezası uygulanabileceği konusunda uyarıda bulunan bir e-posta gönderdi. Yarı emekli bir danışman olan Bayan Pettigrew dehşete kapılmıştı. Kendisinin bir köpeği olmamasına rağmen bununla savaşacağına yemin etti.
“Kaygan bir yokuş. Köpeğiniz asansörde yürüdüyse veya lobide ayağını tekmelediyse ev sahiplerinin para cezası vermesine izin veriliyorsa, sırada ne var?” dedi. “Köpeğin havladı – 50 dolar” mı? “Çocuğunuz ağlıyordu” mu?
Farklı tipte kiracıları farklı girişlerden yönlendirmek, şehirde önemli bir sorun haline geldi: 2015’te bir isyandan sonra, New York City, daireleri için piyasa fiyatı ödeyenler ile aynı Binadaki sübvansiyonlu apartmanlarda oturanlar için ayrı girişleri yasakladı. Büyük müteahhitler tarafından sübvanse edilenleri zenginlerden ayırmak için kullanılan tesis, halk arasında “fakir kapısı” olarak biliniyordu.
Claire’in canı istediğinde girip çıkabileceği bir binada yakınlarda yaşayan Lenny Fein, minyatür altın renkli Claire’iyle Barclay Tower’daki köpek kapısının önünden geçerken, Köpek sahipliğine ilişkin bu tür kuralların benzer şekilde ikinci olmak anlamına gelebileceğinden endişe duyuyordu. -sınıf vatandaşlar. Bay Fein, “Bu biraz üzücü,” dedi.
Rover için kırmızı halı mı?
Artan faiz oranlarıyla konut satışları durgunlaştı; geçen yılın ikinci yarısında şehrin en pahalı dairelerinin satışları önemli ölçüde düştü. Bir emlak komisyoncusu ve CEO’su ve aracı kurum Serhant’ın kurucusu Ryan Serhant, binaların kiracıları çekmeye niyetli olduğundan, birçoğunun kısıtlayıcı köpek kurallarından vazgeçtiğini söyledi. “Piyasa zorlaşıyor ve daha fazla insan köpek sahibi oluyor” dedi. “Eğer bir binaysanız ve köpek kısıtlamalarınız varsa, artık nüfusun çok büyük bir bölümünü kısıtlıyorsunuz. Sonunda daha düşük değerli bir bina elde edeceksiniz.”
Şehir artık köpek kısıtlama trendinin sonunda ve şimdi Rover için kırmızı halıyı seriyor. 2018’de, tarihinin bir noktasında köpek ve kedilerin yanı sıra balık ve hamsterları da yasaklamış olan bir Greenwich Village konut kooperatif binası olan Stewart House, kurallarını köpeklere izin verecek şekilde değiştirdi.
Köpek dostu olma özelliği, ofis maskotunun Golden Retriever ve Cavalier King Charles Spaniel melezi Ollie olduğu Serhant’ın Manhattan genel merkezine kadar uzanıyor. canı nereye isterse oraya gider
Serhant, “Bu köpek kapıda muamele görüyor” dedi.
Miller Samuel Real Estate Appraisers & Consultants’ın başkanı Jonathan Miller’a göre, New York City binalarının yaklaşık yüzde 75’i evcil hayvanlara ev sahipliği yapıyor. Onlara izin veren ancak pençelerini nereye koyabileceklerini kısıtlayan belirlemek imkansızdır.
Aslında, 70 yaşındaki avukat Bay Cholst, Yukarı Doğu Yakası’nda yön değiştiren bir binada yaşıyor. Yirmi yıl önce taşındığında, köpekler ofis çıkışından geçmek zorundaydı. Bugün, Pug Poodle karışımı Sammie-Sue’yu ve Pomeranian Poodle melezi Sean’ı cepheye götürecek.
Hareketi çok memnuniyetle karşıladılar” dedi. (Ama sırf güvende olmak için, Sammie-Sue dayanamaz diye, Bay Cholst onu bir bebek arabasıyla lobiden iter.)
Bir yetenek ajanı olan 50 yaşındaki Shannon McHale Schachter görev kapısından içeri alınmayı reddediyor Lincoln Plaza binasında diğer köpek sahipleriyle birlikte – köpekleri Milo da öyle. Geçici bir çözüm buluyorlar: Lobiye yaklaşırken Milo otomatik olarak küçük bir dönüş yapıyor ve Bayan Schachter tarafından alınmak üzere pozisyon alıyor. Köpeklerin dört ayak üzerinde lobiye girmesine izin verilmez, ancak yanlarında götürülebilirler.
Yine de, Bayan Schachter siyasetten anlıyor. Sağ kolunun altında Milo ile, “Daha yaşlı bir köpek veya rastgele kusan veya patlayıcı ishali olan bir köpek olabilir,” dedi. “Anladım.”
(Diğer köpeği yakın zamanda öldü, dedi. Ancak her iki hayvanda bile prosedür aynıydı: bük, kepçe ve sağ kolunun altına sıkıştır – üst üste dizdiği iki küçük köpek dışında.)
Ancak 30 yaşındaki komşusu Kristina Dewald, beagle Lucy ile pizza kuryesi ve hamalların arasındaki yan girişten mutlu bir şekilde girip çıkıyor.
Veri analizinde çalışan Bayan Dewald, “Bazen sabah ilk iş dışarı çıkmak istiyor ve ben tam anlamıyla gözlerimi açtım” dedi. Soğuk bir Pazar günü o ve Lucy kışlık montlara sarınarak servis girişinden çıkarken, “Bir köpek annesi olarak makyaj ve güzel kıyafetler giyme fırsatım yok,” dedi.
“Şimdi, ‘Tanrıya şükür, kimse beni göremez ve görev girişinden gizlice geçebilirim’ gibiyim.”
Çünkü oda arkadaşının beşik tonozlu tavanların altına adım atmasına izin verilmiyor.
Bay Steiner’ın 10 yaşındaki tüylü shih-kakası Baxter’a yalnızca servis girişinden geçmesine izin veriliyor, burada bina kodları tüm köpeklerin Kesintisiz teslimatların, bisikletlerin ve hareket eden ekiplerin yanına sıkışmasını ısrar ediyor. Herr Steiner, bir durumda lobiden geçmelerine izin verildiğini söyledi: sahipleri tarafından taşınıyordu.
Eşiyle birlikte bir fetiş giyim şirketi işleten 54 yaşındaki Bay Steiner, “Buna o kadar alıştım ki servis girişinden bile misafir getirdim” dedi. O ve Baxter, öğleden sonraki tatilleri için göz alıcı lobiden yaklaşık 50 metre uzakta, bir bisikletli kurye ve hizmetçinin yanından geçerek yan kapıdan çıkarken konuşuyordu.
Ancak geçen ay yaklaşık 7.000 dolarlık tek yatak odalı bir binada bile Bay Steiner, Baxter’ın ve dolayısıyla kendisinin göz alıcı lobiden dışlanmasına aldırış etmediğini söyledi. Daha kötü olabilirdi. Taşındığında, buranın evcil hayvansız bir bina olduğunu söyledi: “Bir köpeğim olduğu için mutluydum.”
Toplu apartman yaşamını katlanılabilir kılan pek çok ev kuralı ve yönetmeliği arasında, evcil hayvanlarla ilgili yönergeler genellikle netleştirilir: bazı binalarda evcil hayvan kısıtlaması yoktur, bazılarında köpekleri boyut ve cinse göre kısıtlarken, diğerleri onlara izin verecek kadar evcil hayvan dostudur. resepsiyonda köpek maması sunun. Ancak bazı yurtlarda ara alan bulunmaktadır. Köpekler içlerinde hoş karşılanır, ancak her yerde hoş karşılanmaz. Bu durum en tipik olarak, köpekleri köpek olmayan, alerjik veya endişeli insanlardan ayırmak için ek asansör bankalarının ve bina düzenlemelerinin kullanıldığı büyük lüks binalarda görülür.
Bazen köpek kısıtlamaları uzun süredir yürürlüktedir; Diğer zamanlarda, lobide çok fazla bir pug-papillon yaması veya asansörde idrarını tutamayan bir Great Dane gibi aniden konuşlandırıldıklarında insanları hazırlıksız yakalayabilirler. Tahmine göre 425.000 ila 600.000 veya daha fazla köpeğe sahip bir şehirde ve bir salgın köpek yavrusu saldırısında, uzun süredir devam eden kurallar bile bazı kiracıları şaşırtabilir. Evcil hayvanlarının yanına taşınmış ve bir köpeğin hangi asansöre binmesine izin verildiğine dair kiralama sözleşmesindeki küçük yazıları gözden kaçırmış olabilirler.
Bazı sakinler için, bir köpeğin yürümesine izin verilen yerler üzerindeki kısıtlamalar, bina içinde huzuru korumak için küçük rahatsızlıklara müsamaha gösterilmesi, bunlarla dolu bir emlak piyasasında gezinirken başka bir küçük sorundur. Diğerleri için ise tam tersini yaptı: Daha kötü bir sonuca zorlanırken köpek gibi çekingen kiracılarla aynı kirayı ödeme konusunda isteksizler.
Herrick, Feinstein LLP’nin bir ortağı olan Bruce A. Cholst, “Pek çok insan gerçekten güceniyor, birçok insan hayvanlarına duygusal olarak bağlı ve pek çok insan bunu evcil hayvanlarının haysiyetine hakaret olarak görüyor” dedi. kooperatif ve kat mülkiyeti hukukunda uzmanlaşmıştır ve müvekkillerini uyuşmazlığın her iki tarafında da temsil etmiştir.
şikayetler ve meydan okuma
Bazıları açıkça kurallara meydan okuyor. Lincoln Center yakınında bir spa bulunan 33 katlı binada, bir adam ve standart bir beyaz kaniş, geçenlerde bir öğleden sonra binanın içinden geçti. Büyük üflemeli cam avizesinin altındaki lobi. Kiracılara göre ikili bariz bir şekilde ev kurallarını ihlal etti: Köpekler lobiden veya servis çıkışından geçirilmelidir. Ve Herr Steiner kadar uysal görünür Barclay Tower’da bir İngiliz anahtarı bile işin içinde: Baxter, görev bilinciyle yan kapıyı kullanmasına rağmen, köpekler için servis asansörü zorunlu olmasına rağmen, pelüş ana asansörle aşağı iniyor. (“Sahip olduğum en iyi köpek o,” dedi Bay Steiner.)
Yine de diğerleri, köpeklerinin istedikleri zaman binalarında dolaşmasına izin vermekten şikayet ettiler. Ancak Avukat Cholst, yasa gereği sahiplerinin ihtiyaç duyduğu yere gitmeleri gereken hizmet köpekleri dışında, bir köpek sahibinin mahkemede başarılı olacağının garantisi olmadığını söyledi. Bu tür vakalar genellikle özel olarak çözülür. “Yaratıcı çözümler” dedi, örneğin bir köpek sahibinin asansöre binmesine izin vermek, ancak gemide köpeğini sevmeyen biri varsa bir sonrakini beklemek zorunda kalmak gibi.
Bazı binalar köpek kapısını kullanmayı reddedenler için cezalar verdi. Geçen yılın sonlarında, Lia Pettigrew’in Yukarı Batı Yakası’ndaki apartmanı, köpeğini yan giriş yerine lobide gezdirenlere para cezası uygulanabileceği konusunda uyarıda bulunan bir e-posta gönderdi. Yarı emekli bir danışman olan Bayan Pettigrew dehşete kapılmıştı. Kendisinin bir köpeği olmamasına rağmen bununla savaşacağına yemin etti.
“Kaygan bir yokuş. Köpeğiniz asansörde yürüdüyse veya lobide ayağını tekmelediyse ev sahiplerinin para cezası vermesine izin veriliyorsa, sırada ne var?” dedi. “Köpeğin havladı – 50 dolar” mı? “Çocuğunuz ağlıyordu” mu?
Farklı tipte kiracıları farklı girişlerden yönlendirmek, şehirde önemli bir sorun haline geldi: 2015’te bir isyandan sonra, New York City, daireleri için piyasa fiyatı ödeyenler ile aynı Binadaki sübvansiyonlu apartmanlarda oturanlar için ayrı girişleri yasakladı. Büyük müteahhitler tarafından sübvanse edilenleri zenginlerden ayırmak için kullanılan tesis, halk arasında “fakir kapısı” olarak biliniyordu.
Claire’in canı istediğinde girip çıkabileceği bir binada yakınlarda yaşayan Lenny Fein, minyatür altın renkli Claire’iyle Barclay Tower’daki köpek kapısının önünden geçerken, Köpek sahipliğine ilişkin bu tür kuralların benzer şekilde ikinci olmak anlamına gelebileceğinden endişe duyuyordu. -sınıf vatandaşlar. Bay Fein, “Bu biraz üzücü,” dedi.
Rover için kırmızı halı mı?
Artan faiz oranlarıyla konut satışları durgunlaştı; geçen yılın ikinci yarısında şehrin en pahalı dairelerinin satışları önemli ölçüde düştü. Bir emlak komisyoncusu ve CEO’su ve aracı kurum Serhant’ın kurucusu Ryan Serhant, binaların kiracıları çekmeye niyetli olduğundan, birçoğunun kısıtlayıcı köpek kurallarından vazgeçtiğini söyledi. “Piyasa zorlaşıyor ve daha fazla insan köpek sahibi oluyor” dedi. “Eğer bir binaysanız ve köpek kısıtlamalarınız varsa, artık nüfusun çok büyük bir bölümünü kısıtlıyorsunuz. Sonunda daha düşük değerli bir bina elde edeceksiniz.”
Şehir artık köpek kısıtlama trendinin sonunda ve şimdi Rover için kırmızı halıyı seriyor. 2018’de, tarihinin bir noktasında köpek ve kedilerin yanı sıra balık ve hamsterları da yasaklamış olan bir Greenwich Village konut kooperatif binası olan Stewart House, kurallarını köpeklere izin verecek şekilde değiştirdi.
Köpek dostu olma özelliği, ofis maskotunun Golden Retriever ve Cavalier King Charles Spaniel melezi Ollie olduğu Serhant’ın Manhattan genel merkezine kadar uzanıyor. canı nereye isterse oraya gider
Serhant, “Bu köpek kapıda muamele görüyor” dedi.
Miller Samuel Real Estate Appraisers & Consultants’ın başkanı Jonathan Miller’a göre, New York City binalarının yaklaşık yüzde 75’i evcil hayvanlara ev sahipliği yapıyor. Onlara izin veren ancak pençelerini nereye koyabileceklerini kısıtlayan belirlemek imkansızdır.
Aslında, 70 yaşındaki avukat Bay Cholst, Yukarı Doğu Yakası’nda yön değiştiren bir binada yaşıyor. Yirmi yıl önce taşındığında, köpekler ofis çıkışından geçmek zorundaydı. Bugün, Pug Poodle karışımı Sammie-Sue’yu ve Pomeranian Poodle melezi Sean’ı cepheye götürecek.
Hareketi çok memnuniyetle karşıladılar” dedi. (Ama sırf güvende olmak için, Sammie-Sue dayanamaz diye, Bay Cholst onu bir bebek arabasıyla lobiden iter.)
Bir yetenek ajanı olan 50 yaşındaki Shannon McHale Schachter görev kapısından içeri alınmayı reddediyor Lincoln Plaza binasında diğer köpek sahipleriyle birlikte – köpekleri Milo da öyle. Geçici bir çözüm buluyorlar: Lobiye yaklaşırken Milo otomatik olarak küçük bir dönüş yapıyor ve Bayan Schachter tarafından alınmak üzere pozisyon alıyor. Köpeklerin dört ayak üzerinde lobiye girmesine izin verilmez, ancak yanlarında götürülebilirler.
Yine de, Bayan Schachter siyasetten anlıyor. Sağ kolunun altında Milo ile, “Daha yaşlı bir köpek veya rastgele kusan veya patlayıcı ishali olan bir köpek olabilir,” dedi. “Anladım.”
(Diğer köpeği yakın zamanda öldü, dedi. Ancak her iki hayvanda bile prosedür aynıydı: bük, kepçe ve sağ kolunun altına sıkıştır – üst üste dizdiği iki küçük köpek dışında.)
Ancak 30 yaşındaki komşusu Kristina Dewald, beagle Lucy ile pizza kuryesi ve hamalların arasındaki yan girişten mutlu bir şekilde girip çıkıyor.
Veri analizinde çalışan Bayan Dewald, “Bazen sabah ilk iş dışarı çıkmak istiyor ve ben tam anlamıyla gözlerimi açtım” dedi. Soğuk bir Pazar günü o ve Lucy kışlık montlara sarınarak servis girişinden çıkarken, “Bir köpek annesi olarak makyaj ve güzel kıyafetler giyme fırsatım yok,” dedi.
“Şimdi, ‘Tanrıya şükür, kimse beni göremez ve görev girişinden gizlice geçebilirim’ gibiyim.”